آیه وَ لَقَدْ مَنَنّا عَلَيْكَ مَرَّةً أُخْرى [37]
و ما بار ديگر تو را مشمول نعمت خود ساخته بوديم.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- أَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) بِیَدِ علِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) وَ صَلَّی أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ فَلَمَّا أسلم {سَلَّمَ} رَفَعَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) یَدَهُ إِلَی السَّمَاءِ وَ قَالَ اللَّهُمَّ سَأَلَکَ مُوسَی‌بْنُ‌عِمْرَانَ (علیه السلام) أَنْ تَشْرَحَ لَهُ صَدْرَهُ وَ تُیَسِّرَ أَمْرَهُ وَ تَحُلَّ عُقْدَهًًْ مِنْ لِسَانِهِ یَفْقَهُوا قَوْلَهُ وَ تَجْعَلَ لَهُ وَزِیراً مِنْ أَهْلِهِ تَشُدَّ بِهِ أَزْرَهُ وَ أَنَا مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) أَسْأَلُکَ أَنْ تَشْرَحَ لِی صَدْرِی وَ تُیَسِّرَ لِی أَمْرِی وَ تَحُلَّ عُقْدَهًًْ مِنْ لِسَانِی یَفْقَهُوا قَوْلِی وَ تَجْعَلَ لِی وَزِیراً مِنْ أَهْلِی تَشُدَّ بِهِ أَزْرِی قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ (رحمة الله علیه) سَمِعْتُ مُنَادِیاً یُنَادِی مِنَ السَّمَاءِ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) قَدْ أُوتِیتَ سُؤْلَکَ.
ابن‌عبّاس ( رسول خدا (دست علیّ‌بن‌ابی‌طالب (را گرفت و چهار رکعت نماز گزارد هنگامی‌که سلام نماز را داد، دستش را به آسمان بلند کرد و عرض کرد: «خداوندا موسی‌بن‌عمران (از تو خواست که به او شرح صدر عطا کنی و کارش را آسان گردانی و لکنت را از زبانش بگشایی تا کلامش را متوجّه شوند و از اهلش برای او وزیری قرار دهی که نیرویش را افزایش دهد؛ و من «محمّد» از تو می‌خواهم که شرح صدر به من عطا کنی و کارم را آسان گردانی و لکنت را از زبانم بگشایی تا کلامم را بفهمند و از اهلم برایم وزیری قرار دهی. (طه/۲۹۲۸). که نیرویم را با او افزایش دهی». ابن‌عبّاس (می‌گوید: «شنیدم که منادی ازآسمان ندا می‌دهد: ای محمّد (آنچه خواستی به تو داده شد».