آیه فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّداً قالُوا آمَنّا بِرَبِّ هارُونَ وَ مُوسى [70]
[موسى عصاى خود را افكند، و آنچه را آن‌ها ساخته بودند بلعيد]. ساحران به سجده افتادند و گفتند: «ما به پروردگار هارون و موسى ايمان آورديم».
الصّادق (علیه السلام)- لَمَّا بَعَثَ اللَّهُ مُوسَی (علیه السلام) فَنُودِیَ لا تَخَفْ إِنَّکَ أَنْتَ الْأَعْلی وَ أَلْقِ ما فِی یَمِینِکَ تَلْقَفْ ما صَنَعُوا إِنَّما صَنَعُوا کَیْدُ ساحِرٍ وَ لا یُفْلِحُ السَّاحِرُ حَیْثُ أَتی فَأَلْقَی مُوسَی (علیه السلام) الْعَصَا فَذَابَتْ فِی الْأَرْضِ مِثْلَ الرَّصَاصِ ثُمَّ طَلَعَ رَأْسُهَا وَ فَتَحَتْ فَاهَا وَ وَضَعَتْ شِدْقَهَا الْعُلْیَا عَلَی رَأْسِ قُبَّهًِْ فِرْعَوْنَ ثُمَّ دَارَتْ وَ الْتَقَمَتْ عِصِیَّ السَّحَرَهًِْ وَ حِبَالَهَا وَ غَلَبَ کُلَّهُمْ وَ انْهَزَمَ النَّاسُ حِینَ رَأَوْهَا وَ عِظَمَهَا وَ هَوْلَهَا مِمَّا لَمْ تَرَ الْعَیْنُ وَ لَا وَصَفَ الْوَاصِفُونَ مِثْلَهُ قَبْلُ فَقُتِلَ فِی الْهَزِیمَهًِْ مِنْ وَطْءِ النَّاسِ بَعْضِهُمْ بَعْضاً عَشَرَهًُْ آلَافِ رَجُلٍ وَ امْرَأَهًٍْ وَ صَبِیٍّ وَ دَارَتْ عَلَی قُبَّهًِْ فِرْعَوْنَ قَالَ فَأَحْدَثَ فِرْعَوْنُ وَ هَامَانُ فِی ثِیَابِهِمَا وَ شَابَ رَأْسُهُمَا وَ غُشِیَ عَلَیْهِمَا مِنَ الْفَزَعِ وَ مَرَّ مُوسَی (علیه السلام) فِی الْهَزِیمَهًِْ مَعَ النَّاسِ فَنَادَاهُ اللَّهُ خُذْها وَ لا تَخَفْ سَنُعِیدُها سِیرَتَهَا الْأُولی فَرَجَعَ مُوسَی (علیه السلام) وَ لَفَّ عَلَی یَدِهِ عَبَاءَهًًْ کَانَتْ عَلَیْهِ ثُمَّ أَدْخَلَ یَدَهُ فِی فَمِهَا فَإِذَا هِیَ عَصًا کَمَا کَانَتْ وَ کَانَ کَمَا قَالَ اللَّهُ فَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ ساجِدِینَ لَمَّا رَأَوْا ذَلِکَ قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعالَمِینَ رَبِّ مُوسی وَ هارُونَ.
امام صادق ( وقتی خداوند موسی (را به‌سوی فرعون گسیل داشت ... پس ندا داده شد: لا تَخَفْ إِنَّکَ أَنْتَ الْأَعْلی وَ أَلْقِ ما فِی یَمِینِکَ تَلْقَفْ ما صَنَعُوا إِنَّما صَنَعُوا کَیْدُ ساحِرٍ وَ لا یُفْلِحُ السَّاحِرُ حَیْثُ أَتی. آن وقت موسی (عصای خود را انداخت، ابتدا آن عصا مانند سرب مذاب در آمد و سپس سر و دهان او آشکار شد و آرواره‌ی بالایی آن بر روی جایگاه فرعون قرار گرفت، سپس به جنبش در آمد و تمام عصاها و ریسمان‌های ساحران را بلعید و مردم از ترس عظمت آن رو به فرار نهادند و عدّه‌ای زیر دست و پا رفتند و تا آنجا که ده هزار نفر از آن‌ها هلاک شدند و سپس اژدها قصد جایگاه فرعون را نمود. فرعون و هامان از ترس جامه‌ی خود را آلوده کردند و موی سرشان از وحشت راست شد، خود موسی (هم ترسیده بود و بیم داشت همه هلاک شوند، آن وقت به او خطاب رسید: خُذْها وَ لا تَخَفْ سَنُعِیدُها سِیرَتَهَا الْأُولی بنابراین موسی (بازگشت و عبای خود را روی دستش انداخت و دست خود را به‌جانب اژدها برد و ناگهان آن اژدها به‌صورت عصا در آمد، دراین‌صورت فَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سُجَّداً قالُوا آمَنّا بِرَبِّ هارُونَ وَ مُوسی.