آیه يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لا عِوَجَ لَهُ وَ خَشَعَتِ الْأَصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ إِلاَّ هَمْساً [108]
آن روز، همه از دعوت‌کننده‌ی الهی پیروی نموده، و قدرت بر مخالفت او نخواهند داشت [و همگی از قبرها برمی‌خیزند]؛ و همه‌ی صداها در برابر [عظمت ] خداوند رحمان، خاضع می‌شود؛ و جز صدای آهسته چیزی نمی‌شنوی.
الباقر (علیه السلام)- إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهًِْ جَمَعَ اللَّهُ النَّاسَ فِی صَعِیدٍ وَاحِدٍ فَهُمْ حُفَاهًٌْ عُرَاهًٌْ فَیُوقَفُونَ فِی الْمَحْشَرِ حَتَّی یَعْرَقُوا عَرَقاً شَدِیداً فَتَشْتَدُّ أَنْفَاسُهُمْ فَیَمْکُثُونَ فِی ذَلِکَ مِقْدَارَ خَمْسِینَ عَاماً وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ وَ خَشَعَتِ الْأَصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْساً.
امام باقر ( در روز قیامت خداوند مردم را درحالی‌که پابرهنه و لخت می‌باشند، در یک سطح همسان جمع می‌کند و سپس آنان را در صحرای محشر نگه می‌دارد، تا اینکه به‌شدّت عرق کنند و نفس‌هایشان به‌سختی بیرون آید، آن‌ها پنجاه‌سال در آن مکان درنگ می‌کنند، و منظور از آیه: وَخَشَعَت الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا نیز همان است.
الصّادق (علیه السلام)- الدَّاعِی أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام).
امام صادق ( الدَّاعِی، امیرالمؤمنین (است.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ قَوْلُهُ یَوْمَئِذٍ یَتَّبِعُونَ الدَّاعِیَ لَا عِوَجَ لَهُ قَالَ مُنَادِیاً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ.
علیّ‌ّّّّبن‌ابراهیم ( یَوْمَئِذٍ یتَّبِعُونَ الدَّاعِیَ لَا عِوَجَ لَهُ؛ منظور از آن، منادی خداوند می‌باشد.