آیه لا تَرى فيها عِوَجاً وَ لا أَمْتاً [107]
در آن، هیچ پستى و بلندى نمى‌بینى.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- أَبُوهُرَیْرَهًَْ عَنِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) قَالَ یُبَدِّلُ اللَّهُ الْأَرْضَ غَیْرَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتِ فَیَبْسُطُهَا وَ یَمُدُّهَا مَدَّ الْأَدِیمِ الْعُکَاظِیِّ لا تَری فِیها عِوَجاً وَ لا أَمْتاً.
پیامبر ( ابوهریره نقل می‌کند: پیامبر (فرمود: خدای متعال زمین را دگرگون کرده به‌طوری که غیر از زمین کنونی می‌شود و همچنین آسمان‌ها را [غیر از آسمان کنونی می‌کند] سپس خدای متعال زمین را می‌گستراند و آن را کاملا پهن می‌کند؛ لا تَری فِیها عِوَجاً وَ لا أَمْتاً.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- لَا تَری فِیهَا عِوَجاً وَ لَا أَمْتاً قَالَ: الْأَمْتُ الِارْتِفَاعُ وَ الْعِوَجُ الْحُزُونُ وَ الذَّکَوَاتُ.
علیّ‌ّّّّبن‌ابراهیم ( لَا تَرَی فِیهَا عِوَجًا وَلَا أَمْتًا؛ منظور از أَمْتًا؛ ارتفاع‌های زمین است و مراد از عِوَجًا؛ ناهمواری‌های زمین و بیشه‌هاست.