آیه فَأَكَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى [121]
سرانجام هر دو از آن خوردند، [و لباس بهشتى آنها فرو ريخت]، و عورتشان آشكار گشت و از برگهاى [درختان] بهشتى براى پوشاندن خود جامه دوختند. [آرى] آدم پروردگارش را نافرمانى كرد، و [از پاداش او و ماندن در بهشت] محروم شد.