آیه قالَ إِنَّما أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلاماً زَكِيًّا [19]
گفت:«من تنها فرستاده‌ی پروردگار توام؛ [آمده‌ام] تا پسر پاكيزه‌اى به تو ببخشم».
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- فَقَالَ لَهَا جَبْرَئِیلُ: إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلاماً زَکِیًّا.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( جبرئیل به او گفت: إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلَامًا زَکِیًّا.
الباقر (علیه السلام)- قَالَ الْبَاقِرُ (علیه السلام) إِنَّ مَرْیَمَ (سلام الله علیها) بُشِّرَتْ بِعِیسَی فَبَیْنَا هِیَ فِی الْمِحْرَابِ إِذْ تَمَثَّلَ لَهَا الرُّوحُ الْأَمِینُ بَشَراً سَوِیّاً قالَتْ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا، قالَ إِنَّما أَنَا رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلاماً زَکِیًّا فَتَفَلَ فِی جَیْبَهَا فَحَمَلَتْ بِعِیسَی (علیه السلام) فَلَمْ یَلْبَثْ أَنْ وَلَدَتْ وَ قَالَ لَمْ یَکُنْ عَلَی وَجْهِ الْأَرْضِ شَجَرَهًٌْ إِلَّا یُنْتَفَعُ بِهَا وَ لَهَا ثَمَرَهًٌْ وَ لَا شَوْکَ لَهَا حَتَّی قَالَتْ فَجَرَهًُْ بَنِی آدَمَ (علیه السلام) کَلِمَهًَْ السُّوءِ فَاقْشَعَرَّتِ الْأَرْضُ وَ شَاکَتِ الشَّجَرُ وَ أَتَی إِبْلِیسُ تِلْکَ اللَّیْلَهًَْ فَقِیلَ لَهُ وُلِدَ اللَّیْلَهًَْ وَلَدٌ لَمْ یَبْقَ عَلَی وَجْهِ الْأَرْضِ صَنَمٌ إِلَّا خَرَّ لِوَجْهِهِ وَ أَتَی الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِبَ یَطْلُبُهُ فَوَجَدَهُ فِی بَیْتِ دَیْرٍ قَدْ حَفَّتْ بِهِ الْمَلَائِکَهًُْ فَذَهَبَ یَدْنُو فَصَاحَتِ الْمَلَائِکَهًُْ تَنَحَّ فَقَالَ لَهُمْ مَنْ أَبُوهُ فَقَالَتْ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ آدَم (علیه السلام).
امام باقر ( مریم (درحالی‌که در محراب بود به او بشارت عیسی (داده شد و خداوند روح خود یعنی جبرئیل را به‌سوی او فرستادیم جبرئیل برای مریم (به شکل انسانی کامل ظاهر گشت، [مریم سخت ترسید و] گفت: «اگر خدا ترس هستی، من از تو، به خدای رحمان پناه می‌برم». گفت: «من تنها فرستاده‌ی پروردگار توام؛ [آمده‌ام] تا پسر پاکیزه‌ای به تو ببخشم». آن گاه در گریبان مریم دمید و او به عیسی (آبستن شد و طولی نکشید که وضع حمل کرد. بر زمین درختی وجود نداشت مگر آنکه دارای میوه بود و خار نداشت و آدمیان از آن سود می‌بردند، تا اینکه انسان‌های فاجر و معصیت‌کار سخن زشت بر زبان راندند، پس زمین به لرزه درآمد و درختان خاردار شدند، ابلیس در شب میلاد عیسی (آمد و به او گفته شد: «امشب پسری متولد شده است که تمام بت‌های روی زمین در برابر او بر زمین افتاده‌اند». بنابراین ابلیس در طلب آن نوزاد شرق و غرب زمین را گشت تا اینکه او را در خانه‌ای که مخصوص عبادت بود و ملائکه اطرافش را گرفته بودند یافت، سپس به او نزدیک شد، آن گاه ملائکه فریاد زدند: «کناره‌گیری کن»، ابلیس به آنان گفت: «پدر او کیست»؟ گفتند: «مَثَل خلقت او همچون مَثَل آدم است».
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلاماً زَکِیًّا قِیلَ: یُرِیدُ نَبِیّاً.
ابن‌عبّاس ( جبرئیل گفت: إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلاماً زَکِیًّا؛ که به او پیامبر می‌گویند.