آیه يا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ اسْمُهُ يَحْيى لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا [7]
اى زكريّا! ما تو را به پسرى بشارت مى‌دهيم كه نامش «يحيى» است؛ و پيش از اين، همنامى براى او قرار نداده‌ايم.
الباقر (علیه السلام)- إِنَّمَا وُلِدَ یَحْیَی (علیه السلام) بَعْدَ الْبِشَارَهًِْ لَهُ مِنَ اللَّهِ بِخَمْسِ سِنِین.
امام باقر ( یحیی (پنج سال بعد از آنکه از طرف خداوند بشارت به او داده شد به دنیا آمد.
الباقر (علیه السلام)- لَمْ یُسَمَّ بِاسْمِ یَحْیَی (علیه السلام) أَحَدٌ قَبْلَه.
امام باقر ( مراد آن است که قبل از او کسی با نام یحیی (نامگذاری نشده بود.
الصّادق (علیه السلام)- الْحُسَیْنُ‌بْنُ‌عَلِیٍّ (علیه السلام) لَمْ یَکُنْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِیّاً وَ یَحْیَی‌بْنُ‌زَکَرِیَّا (علیه السلام) لَمْ یَکُنْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِیّا.
امام صادق ( نام حسین قبل از امام حسین (و نام یحیی قبل از حضرت یحیی (نبوده است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- قَالَ رَسُولُ اللَه (صلی الله علیه و آله) فِی قَولِ اللَه عَزّوجَلّ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِیًّا قَالَ ذَلِکَ یَحیَی (علیه السلام) و قُرَّهًُْ عَینِی الحُسَین (علیه السلام) .
پیامبر ( از رسول خدا (در مورد آیه‌ی لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِیًّا روایت می‌کند که ایشان فرمود: «منظور از آن یحیی (و نور چشمم حسین (است».
الصّادق (علیه السلام)- قَالَ أَبُوعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) وَ کَذَلِکَ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) لَمْ یَکُنْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِیٌ وَ لَمْ تَبْکِ السَّمَاءُ إِلَّا عَلَیْهِمَا أَرْبَعِینَ صَبَاحاً قِیلَ لَهُ وَ مَا بُکَاؤُهَا قَالَ کَانَتْ تَطْلُعُ حَمْرَاءَ وَ تَغِیبُ حَمْرَاءَ وَ کَانَ قَاتِلُ یَحْیَی (علیه السلام) وَلَدَ زِناً وَ قَاتِلُ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) وَلَدَ زِناً.
امام صادق ( لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِیًّا؛ منظور از این آیه، یحیی‌بن‌زکریّا (است، که قبل از او کسی چنین اسمی نداشت. و حسین (نیز این چنین است و قبل از او کسی با این اسم نامگذاری نشده بود و آسمان فقط برای این دو، چهل صبح گریست». گفته شد: «گریه آسمان چگونه بود»؟ ایشان فرمود: «خورشید با رنگی قرمز طلوع و غروب می کرد» و ایشان همچنین فرمود: «قاتل حسین (و قاتل یحیی‌بن‌زکریّا (هر دو، زنا زاده بودند».
الحسین (علیه السلام)- عَنْ عَلِیِّ‌بْنِ‌الْحُسَیْنِ (علیه السلام) قَالَ خَرَجْنَا مَعَ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) فَمَا نَزَلَ مَنْزِلًا وَ لَا ارْتَحَلَ مِنْهُ إِلَّا ذَکَرَ یَحْیَی‌بْنَ‌زَکَرِیَّا (علیه السلام) وَ قَتْلَهُ وَ قَالَ یَوْماً: وَ مِنْ هَوَانِ الدُّنْیَا عَلَی اللَّهِ أَنَ رَأْسَ یَحْیَی‌بْنِ‌زَکَرِیَّا (علیه السلام) أُهْدِیَ إِلَی بَغِیٍّ مِنْ بَغَایَا بَنِی إِسْرَائِیل.
امام حسین ( از امام سجّاد (روایت است: با حسین (به سوی مکانی خارج شدیم، پس در هیچ منزلگاهی فرود نمی آمد و خارج نمی شد مگر آنکه از یحیی‌بن‌زکریا (یاد می کرد، روزی فرمود: «خواری و بی ارزش بودن دنیا نزد خداوند متعال از آنجا آشکار می شود که سرِ جداشده ی یحیی‌بن‌زکریا به یکی از طاغیان و سرکشان بنی اسرائیل هدیه داده شد».
الصّادق (علیه السلام)- لَمْ تَبْکِ السَّمَاءُ أَحَداً مُنْذُ قُتِلَ یَحْیَی‌بْنُ‌زَکَرِیَّا (علیه السلام) حَتَّی قُتِلَ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) فَبَکَتْ عَلَیْه.
امام صادق ( آسمان از زمانی‌که یحیی‌بن‌زکریّا (کشته شد بر کسی نگریست، تا اینکه حسین (کشته شد و برای او گریست.
الصّادق (علیه السلام)- عَن الصَّادِقِ (علیه السلام) فِی أَحْوَالِ الْقِیَامَهًِْ إِلَی أَنْ قَالَ: ثُمَّ یُنَادِی الْمُنَادِی وَ هُوَ جَبْرَئِیلُ أَیْنَ فَاطِمَهًُْ‌بِنْتُ‌مُحَمَّدٍ (سلام الله علیها)؟ أَیْنَ خَدِیجَهًُْ‌بِنْتُ‌خُوَیْلِدٍ (سلام الله علیها)؟ أَیْنَ مَرْیَمُ‌بِنْتُ‌عِمْرَانَ (سلام الله علیها)؟ أَیْنَ آسِیَهًُْ‌بِنْتُ‌مُزَاحِمٍ (سلام الله علیها)؟ أَیْنَ أُمُ‌کُلْثُومٍ أُمُّ یَحْیَی‌بْنِ‌زَکَرِیَّا (سلام الله علیها)؟ فَیَقُمْن.
امام صادق ( امام صادق (در حدیثی طولانی درباره‌ی قیامت فرمود: سپس جبرئیل ندا می‌دهد: «فاطمه (دختر محمّد (کجاست؟ خدیجه کجاست؟ مریم (کجاست؟ آسیه کجاست؟ امّ کلثوم مادر یحیی‌بن‌زکریّا (کجاست»؟ آن‌ها همه برخاستند.