آیه ۲ - سوره مریم

آیه ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا [2]

[اين] يادى است از رحمت پروردگار تو نسبت به بنده‌اش زكريّا.

۱
(مریم/ ۲)

الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ ذِکْرُ رَحْمَتِ رَبِّکَ عَبْدَهُ زَکَرِیَّا یَقُولُ ذَکَرَ رَبُّکَ زَکَرِیَّا (علیه السلام) فَرَحِمَهُ.

امام باقر ( ذِکْرُ رَحْمَةِ رَبِّکَ عَبْدَهُ زکریّا؛ منظور از آیه این است: ذکر ربِّک عبدَه فرَحِمه یعنی یاد پروردگار از بندهاش و رحمش در حقّ او.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۱۲
بحار الأنوار، ج۱۴، ص۱۷۳/ القمی؛ ج۲، ص۴۸/ نورالثقلین/ البرهان
بیشتر