آیه إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا يُظْلَمُونَ شَيْئاً [60]
مگر آنان‌كه توبه كنند، و ايمان بياورند، و كارى شايسته انجام دهند؛ چنين كسانى داخل بهشت مى‌شوند، و كمترين ستمى به آنان نخواهد شد.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌سَعِیدٍ الْهَمْدَانِیِّ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) إِلَّا مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً قَالَ وَ اللَّهِ لَوْ أَنَّهُ تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحاً وَ لَمْ یَهْتَدِ إِلَی وَلَایَتِنَا وَ مَوَدَّتِنَا وَ مَعْرِفَهًِْ فَضْلِنَا مَا أَغْنَی عَنْهُ ذَلِکَ شَیْئاً.
امام باقر ( ابوسعید همدانی از امام باقر (نقل کرد که درباره‌ی آیه: إِلَّا مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فرمود: «به خدا قسم اگر توبه کند و ایمان آورد و عمل صالح انجام دهد ولی راه به ولایت و محبّت ما نداشته باشد و فضل و مقام ما را نشناسد توبه و ایمان و عمل صالح او برایش سودی نخواهد داشت».
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ یَعْقُوبَ‌بْنِ‌شُعَیْبٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عزّوجلّ إِلَّا مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدی قَالَ إِلَی وَلَایَتِنَا وَ اللَّهِ أَ مَا تَرَی کَیْفَ اشْتَرَطَ اللَّهُ عزّوجلّ.
امام صادق ( یعقوب‌بن‌شعیب گوید: از امام صادق (درباره‌ی سخن خدای عزّوجلّ: إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدی. پرسیدم، فرمود: «به خدا سوگند [اگر] به ولایت ما [هدایت شود، آمرزیده می‌شود]. آیا نمی‌بینی خدای عزّوجلّ چگونه آن را شرط فرموده است».
الکاظم (علیه السلام)- ثُمَّ قَالَ عزّوجلّ إِلَّا مَنْ تابَ مَنْ غَشَّ آلَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَأُولئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا یُظْلَمُونَ شَیْئاً إِلَی قَوْلِهِ مَنْ کانَ تَقِیًّا.
امام کاظم ( إِلَّا مَنْ تابَ مگر کسی که از خیانت به آل محمّد (توبه کند. وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَأُولئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا یُظْلَمُونَ شَیْئاً تا مَنْ کانَ تَقِیًّا.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- مِنْ کِتَابِ إِرْشَادِ الْقُلُوبِ، فِیمَا کَتَبَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) إِلَی مَلِکِ الرُّوم: کَتَبَ عَلِیٍّ (علیه السلام) إِلَی قَیْصَر.. فَأَمَّا سُؤَالُکَ عَنِ اسْمِ اللَّهِ تَعَالَی فَإِنَّهُ اسْمٌ فِیهِ شِفَاءٌ مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ عَوْنٌ عَلَی کُلِّ دَوَاءٍ.. وَ أَمَّا الرَّحِیمُ فَرَحِمَ مَنْ عَصَی وَ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً.
امام علی ( حضرت علی (نوشت: نامه‌ایست به‌سوی قیصر روم ... امّا پرسش تو از نام خدا همانا آن اسمی است که درمان همه‌ی دردهاست، کمک هر دارویی است ... امّا رحیم پس رحم می‌کند به هرکس گناه کرده و توبه کند، و ایمان بیاورد، و کاری شایسته انجام دهد.