آیه ۹۲ - سوره مریم

آیه وَ ما يَنْبَغي لِلرَّحْمنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَداً [92]

در‌حالى‌كه سزاوار نيست خداوند رحمان، فرزندى اختيار كند!

۱
(مریم/ ۹۲)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌بَصِیر عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَال ... تَکادُ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ مِمَّا قَالُوا أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمنِ وَلَداً

امام صادق ( ابوبصیر نقل می‌کند: اباعبدالله امام صادق (فرمود: تَکادُ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْه؛ یعنی از آنچه گفته‌اند و برای خداوند رحمان فرزندی قائل شدند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۱۵۰
بحار الأنوار، ج۳، ص۲۵۶/ القمی؛ ج۲، ص۵۷
۲
(مریم/ ۹۲)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- إِنَّ الشَّجَرَ لَمْ یَزَلْ حَصِیداً کُلُّهُ حَتَّی دُعِیَ لِلرَّحْمَنِ وَلَدٌ عَزَّ الرَّحْمَنُ وَ جَلَّ أَنْ یَکُونَ لَهُ وَلَدٌ فَکَادَتِ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَ تَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَ تَخِرُّ الْجِبالُ هَدًّا فَعِنْدَ ذَلِکَ اقْشَعَرَّ الشَّجَرُ وَ صَارَ لَهُ شَوْکٌ حذارا {حَذَراً} أَنْ یَنْزِلَ بِهِ الْعَذَابُ فَمَا بَالُ قَوْمٍ غَیَّرُوا سُنَّهًَْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ عَدَلُوا عَنْ وَصِیِّهِ لَا یَخَافُونَ أَنْ یَنْزِلَ بِهِمُ الْعَذَاب.

امام علی ( همه‌ی درخت‌ها قابل درو کردن بودند تا برای خدای رحمان فرزند خوانده شد، و خدای رحمان عزیزتر و والاتر است از اینکه فرزند داشته باشد. و نزدیک شد آسمان‌ها به خاطر آن از هم بپاشند و زمین شکافته شود و کوه‌ها به سختی خاک شوند، و اینجا بود که درخت لرزید و خار برآورد، مبادا عذاب بر او نازل شود، حال، چه شده است مردمی را که سنّت رسول خدا (را دگرگون کردند، و از وصیّش روی گرداندند و نمی‌ترسند که عذاب بر آن‌ها فرود آید.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۱۵۰
بحار الأنوار، ج۵۵، ص۲۱/ نورالثقلین
۳
(مریم/ ۹۲)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- فَتَحَرَّک ابْنُ مُلْجَمٍ الْمَلْعُونُ کَأَنَّهُ یُرِیدُ أَنْ یَقُومَ وَ هُوَ مِنْ مَکَانِهِ لَا یَبْرَحْ فَقَالَ لَهُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع لَقَدْ هَمَمْتَ بِشَیْءٍ تَکادُ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَ تَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَ تَخِرُّ الْجِبالُ هَدًّا وَ لَوْ شِئْتَ لَأَنْبَأْتُکَ بِمَا تَحْتَ ثِیَابِک.

امام علی ( ابن‌ملجم ملعون [در شب ضربت‌خوردن امیرالمؤمنین (در مسجد خوابیده بود. حضرت او را بیدار کرد و فرمود: «به شکم نخواب»؛ پس] تکان خورد گویا می‌خواهد بایستد درحالی‌که او از جای خود حرکت نمی‌کرد. امیرالمؤمنین (به او فرمود: «چیزی را قصد کرده‌ای که نزدیک است به‌سبب این سخن آسمان‌ها از هم متلاشی گردد، و زمین شکافته شود، و کوه‌ها به‌شدّت فرو ریزد و اگر بخواهی از آنچه زیر لباس تو است به تو خبر می‌دهم».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۱۵۲
بحار الأنوار، ج۴۲، ص۲۸۰
بیشتر