آیه وَ جَعَلَني مُبارَكاً أَيْنَ ما كُنْتُ وَ أَوْصاني بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ ما دُمْتُ حَيًّا [31]
و هرجا كه باشم مرا وجودى پربركت قرار داده؛ و تا زمانى‌كه زنده‌ام، مرا به نماز و زكات توصيه كرده است.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَبْدِ‌اللَّهِ‌بْنِ‌جَبَلَهًَْ عَنْ رَجُل عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ فِی قَوْلِ اللَّهِ عزّوجلّ وَ جَعَلَنِی مُبارَکاً أَیْنَ ما کُنْتُ قَالَ نَفَّاعاً.
امام صادق ( از امام صادق (در مورد آیه: وَجَعَلَنِی مُبَارَکًا أَیْنَ مَا کُنتُ روایت است که ایشان فرمود: «مُبَارَکًا یعنی بسیار سودمند».
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ مُعَاوِیَهًَْ‌بْنِ‌وَهْبٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) عَنْ أَفْضَلِ مَا یَتَقَرَّبُ بِهِ الْعِبَادُ إِلَی رَبِّهِمْ وَ أَحَبِّ ذَلِکَ إِلَی اللَّهِ عزّوجلّ مَا هُوَ فَقَالَ مَا أَعْلَمُ شَیْئاً بَعْدَ الْمَعْرِفَهًِْ أَفْضَلَ مِنْ هَذِهِ الصَّلَاهًِْ أَ لَا تَرَی أَنَّ الْعَبْدَ الصَّالِحَ عِیسَی ابْنَ مَرْیَمَ (علیه السلام) قَالَ وَ أَوْصانِی بِالصَّلاةِ وَ الزَّکاةِ ما دُمْتُ حَیًّا.
امام صادق ( معاویهًْ‌بن‌وهب گوید: از امام صادق (در مورد بهترین و محبوبترین کارهایی که انسان با آن به خدا تقرّب می جوید، پرسیدم. ایشان پاسخ داد: «من بعد از شناخت و معرفت، چیزی را بهتر از نماز نمی بینم. آیا نمی بینی که بنده‌ی صالح خدا، عیسی‌بن‌مریم (می‌گوید: وَأَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَالزَّکَاةِ مَا دُمْتُ حَیًّا».
الصّادق (علیه السلام)- قَالَ الصَّادِقُ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ وَ أَوْصانِی بِالصَّلاةِ وَ الزَّکاةِ قَالَ زَکَاهًُْ الرُّءُوسِ لِأَنَّ کُلَّ النَّاسِ لَیْسَتْ لَهُمْ أَمْوَالٌ وَ إِنَّمَا الْفِطْرَهًُْ عَلَی الْفَقِیرِ وَ الْغَنِیِّ وَ الصَّغِیرِ وَ الْکَبِیرِ.
امام صادق ( وَ أَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَ الزَّکَاةِ، منظور از آن زکات رؤوس (فطر) است، چرا که همه‌ی مردم از مال و ثروت برخوردار نیستند، و پرداخت فطریه بر فقیر و غنی و کوچک و بزرگ واجب است.