آیه وَ أَعْتَزِلُكُمْ وَ ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ وَ أَدْعُوا رَبِّي عَسى أَلاَّ أَكُونَ بِدُعاءِ رَبِّي شَقِيًّا [48]
و از شما، و آنچه غير خدا مى‌خوانيد، كناره‌گيرى مى‌كنم؛ و پروردگارم را مى‌خوانم؛ و اميدوارم در خواندن پروردگارم محروم و بى‌پاسخ نمانم»!
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- قَالَ عَلِیُّ‌بْنُ‌الْحُسَیْنِ الْمَسْعُودِیُّ فِی کِتَابِ الْوَصِیَّهًِْ: قَامَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِین (علیه السلام) خَطِیباً بَعْدَ فَرَاغِهِ مِنْ غُسْلِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَی عَلَیْهِ ثُمَّ قَالَ إِنْ کَانَتِ الْإِمَامَهًُْ فِی قُرَیْشٍ فَأَنَا أَحَقُّ قُرَیْشٍ بِهَا وَ إِنْ لَا تَکُنْ فِی قُرَیْشٍ فَالْأَنْصَارُ عَلَی دَعْوَاهُمْ ثُمَّ اعْتَزَلَهُمْ وَ دَخَلَ بَیْتَهُ فَأَقَامَ فِیهِمْ وَ مَنِ اتَّبَعَهُ مِنَ الْمُسْلِمِینَ وَ قَالَ إِنَّ لِی فِی خَمْسَهًٍْ مِنَ النَّبِیِّینَ أُسْوَهًْ.. وَ إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) إِذْ قَالَ وَ أَعْتَزِلُکُمْ وَ ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ الله.
امام علی ( علی بن حسین مسعودی در کتاب الوصیّهًْ نوشته است... امام علی (به خطبه ایستاد و پس از حمد و ثنای خداوند فرمود: اگر امامت باید در قریش باشد، پس من در میان قریش سزاوارتر از همه به آن هستم و اگر لازم نیست در قریش باشد، پس انصار هم می‌توانند مدّعی آن باشند. سپس آن ها را ترک نمود و داخل خانه اش شد. ایشان و آن عده از مسلمانانی که پیرواش بودند، به همین وضع ادامه دادند و فرمود: در زندگی پنج تن از پیامبران، الگویی برای من وجود دارد: نوح؛ زمانی که گفت: أَنِّی مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ (قمر/۱۰)، و ابراهیم؛ آن گاه که گفت: «وَ أَعْتَزِلُکُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللهِ ...».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً طَلَبَ مِنَ اللَّهِ عزّوجلّ حَاجَهًًْ فَأَلَحَّ فِی الدُّعَاءِ اسْتُجِیبَ لَهُ أَوْ لَمْ یُسْتَجَبْ لَهُ وَ تَلَا هَذِهِ الْآیَهًَْ وَ أَدْعُوا رَبِّی عَسی أَلَّا أَکُونَ بِدُعاءِ رَبِّی شَقِیًّا.
پیامبر ( از امام صادق (روایت است: پیامبر (فرمود: «خداوند بیامرزد بنده‌ای را که از خداوند درخواست چیزی نماید و در دعایش اصرار بورزد، خواه دعایش مستجاب شود و خواه نشود؛ و سپس این آیه را تلاوت کرد: وَأَدْعُو رَبِّی عَسَی أَلَّا أَکُونَ بِدُعَاء رَبِّی شَقِیًّا».