آیه أَسْمِعْ بِهِمْ وَ أَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنا لكِنِ الظَّالِمُونَ الْيَوْمَ في ضَلالٍ مُبينٍ [38]
روزى كه نزد ما مى‌آيند، چه گوش‌هاى شنوا و چه چشم‌هاى بينايى پيدا مى‌كنند! ولى اين ستمكاران امروز در گمراهى آشكارند.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَبْدِ‌اللَّهِ‌بْنِ‌وَأْلٍ التَّیْمِیِّ قَالَ إِنِّی لَعِنْدَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) إِذاً فَیْجٌ قَدْ جَاءَهُ یَسْعَی بِکِتَابٍ مِنْ قَرَظَهًَْ‌بْنِ‌کَعْبٍ الْأَنْصَارِیِّ وَ کَانَ أَحَدُ عُمَّالِهِ یُخْبِرُهُ بِأَنَّ خَیْلًا مَرَّتْ مِنْ قِبَلِ الْکُوفَهًِْ مُتَوَجِّهَهًًْ نَحْوَ نَفَرٍ ... فَکَتَبَ إِلَیْهِ أَمِیر الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ فَهِمْتُ مَا ذَکَرْتَ مِنْ أَمْرِ الْعِصَابَهًِْ الَّتِی مَرَّتْ بِعَمَلِکَ فَقَتَلَتِ الْبَرَّ الْمُسْلِمَ وَ أَمِنَ عِنْدَهُمُ الْمُخَالِفُ الْمُشْرِکُ وَ أَنَّ أُولَئِکَ قَوْمٌ اسْتَهْوَاهُمُ الشَّیْطَانُ فَضَلُّوا کَالَّذِینَ حَسِبُوا أَلَّا تَکُونَ فِتْنَهًٌْ فَعَمُوا وَ صَمُّوا {فَ} أَسْمِعْ بِهِمْ وَ أَبْصِرْ یَوْمَ یُحْشَرُ أَعْمَالُهُمْ فَالْزَمْ عَمَلَکَ وَ أَقْبِلْ عَلَی خَرَاجِکَ فَإِنَّکَ کَمَا ذَکَرْتَ فِی طَاعَتِکَ وَ نَصِیحَتِکَ وَ السَّلَام.
امام علی ( از عبدالله‌بن‌وال تیمی روایت است: زمانی که فیج، درحالی که با نامه‌ای از قرظهًْ‌بن‌کعب انصاری که از کارگزاران او بود، نزد امیرمؤمنان (آمد، نزد او بودم در آن نامه خبر می‌داد که سوارانی از جانب کوفه به قصد نفّر گذر کرد ... پس امیرمؤمنان برای او نوشت: «امّا بعد، آنچه که در خصوص امر آن گروهی که در حوزه‌ی عملت گذشتند، ذکر کردی را فهمیدم، درستکارِ مسلمان را کشتند و مخالفِ مشرک نزد آنان ایمن است و به راستی اینان قومی هستند که شیطان آنان را فریب داد. پس مانند کسانی که پنداشتند که فتنه نیست، گمراه شدند، پس کور و کر شدند، درحالی که عملشان محشور می شود آنان را می شنوم و می بینم، پس به عملت ملزم باش و به خراجت روی کن که تو چنانکه ذکر کردی در طاعت و خلوصت هستی. و السلام».