آیه لَقَدْ كانَ في قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبابِ ما كانَ حَديثاً يُفْتَرى وَ لكِنْ تَصْديقَ الَّذي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤمِنُونَ [111]
بهراستى در سرگذشت آنها عبرتى براى صاحبان انديشه بود. اينها داستان دروغين نبود؛ بلكه [وحى آسمانى است، و] با كتب آسمانى پيشين هماهنگ است؛ و در آن است شرح هر چيزى [كه مايهی سعادت انسان است]؛ و هدايت و رحمتى است براى گروهى كه ايمان مىآورند.
علیبنإبراهیم (رحمة الله علیه)- لَقَدْ کانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِی الْأَلْبابِ یَعْنِی لِأُولِی الْعُقُولِ مَا کانَ حَدِیثاً یُفْتَری یَعْنِی الْقُرْآنَ وَ لکِنْ تَصْدِیقَ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ یَعْنِی مِنْ کُتُبِ الْأَنْبِیَاءِ (وَ تَفْصِیلَ کُلِّ شَیْءٍ وَ هُدیً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- لَقَدْ کَانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُوْلِی الأَلْبَابِ؛ یعنی خردمندان مَا کَانَ حَدِیثًا یُفْتَرَی؛ منظورش قرآن است. وَ لَکِن تَصْدِیقَ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ؛ یعنی از میان کتابهای پیامبران (وَ تَفْصِیلَ کُلَّ شَیْءٍ وَ هُدًی وَ رَحْمَةً لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ.