آیه ۲۷ - سوره یوسف

امام باقر (علیه السلام)- عزیز مصر اراده کرد تا یوسف (علیه السلام) را مؤاخذه و عذاب کند، یوسف (علیه السلام) به او فرمود: «به خدای یعقوب (علیه السلام) سوگند! من نسبت به ناموس تو قصد سویی نکرده بلکه او از روی میل و هوای نفس با من مراوده نمود و متعرّض من شد و برای اینکه به صدق گفته‌ی من اطمینان پیدا کنی از این کودک سؤال کن کدام‌یک از ما دو تا متعرّض دیگری شدیم». امام (علیه السلام) فرمود: «نزد آن زن کودکی از اهل و اقوامش بود که به دیدن او آمده بود و وقتی عزیز از آن طفل برسید خداوند او را به سخن آورد». و گفت: «ای سلطان نگاه کن پیراهن یوسف (علیه السلام) اگر از جلو چاک خورده باشد او متعرّض همسر تو شده و اگر از پشت چاک شده است همسرت متعرّض او گردیده، عزیز وقتی کلام طفل و قصّه‌ای را که او بازگو کرد شنید سخت به فغان آمد پس پیراهن را طلبید و به آن نگریست، و وقتی دید که پیراهن از پشت چاک خورده است این از مکر و حیله‌ی شما زنان است. (یوسف/۲۸) و سپس رو به جناب یوسف (علیه السلام) نمود و گفت: «أَعْرِضْ عَنْ هذا و مگذار احدی آن را از تو بشنود و آن را پنهان دار». امام (علیه السلام) فرمود: «یوسف (علیه السلام) این راز را پنهان نداشت بلکه در شهر اشاعه داد».