آیه ثُمَّ يَأْتي مِنْ بَعْدِ ذلِكَ عامٌ فيهِ يُغاثُ النَّاسُ وَ فيهِ يَعْصِرُونَ [49]
سپس سالى فرا مى‌رسد كه باران فراوان نصيب مردم مى‌شود. و در آن سال، مردم عصاره‌ی [ميوه‌ها را] مى‌گيرند [و سال پربركتى است]».
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ یَأْتِی مِنْ بَعْدِ ذلِکَ سَبْعٌ شِدادٌ یَأْکُلْنَ ما قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ أَیْ سَبْعَ سِنِینَ مَجَاعَهًٌْ شَدِیدَهًٌْ یَأْکُلْنَ مَا قَدَّمْتُهُمْ لَهُنَّ فِی سَبْعِ سِنِینَ الْمَاضِیَهًِْ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ یَأْتِی مِنْ بَعْدِ ذلِکَ سَبْعٌ شِدادٌ یَأْکُلْنَ ما قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ یعنی هفت سال قحطی شدید [می‌آید] که تمام آنچه در هفت سال گذشته برای آن سال‌ها ذخیره کرده‌اید را خواهند خورد.