آیه أَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً يَرْتَعْ وَ يَلْعَبْ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ [12]
فردا او را با ما [به خارج شهر] بفرست، تا غذاى كافى بخورد و تفريح كند؛ و به يقين ما از او محافظت خواهيم كرد».
الباقر (علیه السلام)- أَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً یَرْتَعْ وَ یَلْعَبْ أَیْ یَرْعَی الْغَنَمَ وَ یَلْعَبُ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُون.
امام باقر (علیه السلام)- أَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً یَرْتَعْ وَ یَلْعَبْ یعنی گوسفندان را بچراند و بازی کند وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُون.
السّجّاد (علیه السلام)- کَانَ أَوَّلُ بَلْوَی نَزَلَتْ بِآلِ یَعْقُوبَ الْحَسَدَ لِیُوسُفَ (علیه السلام) فَلَمَّا رَأَی إِخْوَهًُْ یُوسُفَ کَرَامَهًَْ أَبِیهِ إِیَّاهُ اشْتَدَّ عَلَیْهِمْ فَتَآمَرُوا حَتَّی قَالُوا أَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً یَرْتَعْ وَ یَلْعَبْ.
امام سّجاد (علیه السلام)- اوّلین بلایی که بر آل یعقوب (علیه السلام) نازل گشت، حسد برادران نسبت به یوسف (علیه السلام) بود؛ هنگامی‌که برادرانِ یوسف (علیه السلام) توجّه فراوانِ پدر به یوسف (علیه السلام) را دیدند برایشان سخت [و گران] آمد و با یکدیگر توطئه کردند و [به پدر] گفتند: أَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً یَرْتَعْ وَ یَلْعَبْ.