آیه وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْناهُ حُكْماً وَ عِلْماً وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنينَ [22]
و هنگامى‌كه به بلوغ و رشد رسيد، ما حكم [پيامبرى] و «علم» به او داديم؛ و اينچنين نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم!
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌النُّعْمَانِ الْأَحْوَلِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ: وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَیْناهُ حُکْماً وَ عِلْماً، قَالَ أَشُدُّهُ ثَمَانِیَ عَشْرَهًَْ سَنَهًًْ وَ اسْتَوَی الْتَحَی.
امام صادق (علیه السلام)- محمّدبن‌نعمان نقل می‌کند، امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی این کلام خداوند: وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَیْنَاهُ حُکْمًا وَ عِلْمًا فرموده است: مقصود از أَشُدَّهُ یعنی به سن هیجده سالگی رسید و استوی یعنی ریش درآورد.
الباقر (علیه السلام)- إِنَّ اللَّهَ احْتَجَّ فِی الْإِمَامَهًِْ بِمِثْلِ مَا احْتَجَّ بِهِ فِی النُّبُوَّهًِْ فَقَالَ وَ آتَیْناهُ الْحُکْمَ صَبِیًّا. وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً فَقَدْ یَجُوزُ أَنْ یُؤْتَی الْحِکْمَهًَْ وَ هُوَ صَبِیٌّ وَ یَجُوزُ أَنْ یُؤْتَاهَا وَ هُوَ ابْنُ أَرْبَعِینَ سَنَهًًْ.
امام باقر (علیه السلام)- به راستی خدا در امامت ما حجّتی آورده است، مانند آنچه در نبوّت آورده و فرموده است: و ما فرمان نبوّت [و عقل کافی] در کودکی به او دادیم. (مریم/۱۲) و تا زمانی‌که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد. (احقاف/۱۵) رواست که به او نبوّت داده شود و کودکی باشد، و رواست در سن چهل‌سالگی به او داده شود.