آیه وَ إِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَ ما يَعْبُدُونَ إِلاَّ اللهَ فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ يَنْشُرْ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ يُهَيِّئْ لَكُمْ مِنْ أَمْرِكُمْ مِرفَقاً [16]
و [به آن‌ها گفتيم]: هنگامى‌كه از آنان و آنچه جز خدا مى‌پرستند كناره‌گيرى كرديد، به غار پناه بريد؛ كه پروردگارتان رحمتش را بر شما مى‌گستراند؛ و در كارتان، آرامشى براى شما فراهم مى‌سازد.
ابن‌عبّاس ( وَ إِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ هَذَا خِطَابُ بَعْضِهِمْ لِبَعْضٍ وَ قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ (هَذَا قَوْلُ تملیخا مِنْ أَمْرِکُمْ مِرفَقاً أَیْ مَا تَرْفُقُونَ وَ تَنْتَفِعُونَ بِهِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ إِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ، این خطاب بعضی از آن‌ها به بعضی دیگر است و ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) گوید: «این سخن تملیخا است». مِنْ أَمْرِکُمْ مِرفَقاً؛ یعنی چیزی که به‌وسیله‌ی آن آرامش می‌یابید و بهره‌مند می‌شوید.