آیه وَ أُحيطَ بِثَمَرِهِ فَأَصْبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيْهِ عَلى ما أَنْفَقَ فيها وَ هِيَ خاوِيَةٌ عَلى عُرُوشِها وَ يَقُولُ يا لَيْتَني لَمْ أُشْرِكْ بِرَبِّي أَحَداً [42]
[سرانجام عذاب الهى فرا رسيد] و ميوه‌هاى آن نابود شد؛ و او به خاطر هزينه‌هايى كه در آن صرف كرده بود، پيوسته دست‌هايش را به هم مى‌ماليد در‌حالى‌كه تمام باغ بر داربست‌هايش فروريخته بود. و مى‌گفت: «اى كاش هيچ‌كس را همتاى پروردگارم قرار نداده بودم»!