آیه ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَ لا لِآبائِهِمْ كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْواهِهِمْ إِنْ يَقُولُونَ إِلاَّ كَذِباً [5]
نه آن‌ها [هرگز] به اين سخن يقين دارند، و نه پدرانشان. سخن بزرگى از دهانشان خارج مى‌شود! آن‌ها فقط دروغ مى‌گويند!
علی‌بن‌ابراهیم ( وَ یُنْذِرَ الَّذِینَ قالُوا اتَّخَذَ اللهُ وَلَداً ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ مَا قَالَتْ قُرَیْشٌ حِینَ زَعَمُوا أَنَّ الْمَلَائِکَهًَْ بَنَاتُ اللَّهِ وَ مَا قالَتِ الْیَهُودُ وَ النَّصَارَی فِی قَوْلِهِمْ عُزَیْرٌ ابْنُ اللهِ وَ الْمَسِیحُ ابْنُ اللهِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ یُنْذِرَ الَّذِینَ قالُوا اتَّخَذَ اللهُ وَلَداً ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ؛ هنگامی‌که قریش ادّعا کردند که ملائکه دختران خدا هستند و یا اینکه یهود و نصاری قائل شدند که عزیر و مسیح پسران خدا هستند.