آیه ۲ - سوره کهف

آیه قَيِّماً لِيُنْذِرَ بَأْساً شَديداً مِنْ لَدُنْهُ وَ يُبَشِّرَ الْمُؤْمِنينَ الَّذينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسَناً [2]

در‌حالى‌كه پايدار و بر پا دارنده‌ی [ديگر كتب آسمانى] است؛ تا از جانب او [بدكاران را] از عذاب شديدى بترساند؛ و مؤمنانى را كه كارهاى شايسته انجام مى‌دهند، بشارت دهد كه پاداش نيكويى براى آنهاست.

۱
(کهف/ ۲)

الباقر ( عَن أَبِی‌بَصِیر عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (لِیُنْذِرَ بَأْساً شَدِیداً مِنْ لَدُنْهُ قَالَ الْبَأْسُ الشَّدِیدُ عَلِیٌّ (وَ هُوَ لَدُنْ رَسُولِ‌اللَّهِ (قَاتَلَ مَعَهُ عَدُوَّهُ فَذَلِکَ قَوْلُهُ لِیُنْذِرَ بَأْساً شَدِیداً مِنْ لَدُنْهُ.

امام باقر (علیه السلام)- لِیُنذِرَ بَأْسًا شَدِیدًا مِن لَّدُنْهُ؛ قدرت سخت، علی (علیه السلام) است همان که از جانب رسول خدا (صلی الله علیه و آله) است و در رکاب او با دشمنانش پیکار کرد. و مراد آیه: لِیُنذِرَ بَأْسًا شَدِیدًا مِن لَّدُنْهُ همان علی (علیه السلام) است».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۸، ص۴۰۴
بحارالأنوار، ج۳۶، ص۲۱/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۲۸۵/ العیاشی، ج۲، ص۳۲۱/ نورالثقلین/ البرهان
۲
(کهف/ ۲)

علی‌بن‌ابراهیم ( لِیُنْذِرَ بَأْساً شَدِیداً مِنْ لَدُنْهُ یَعْنِی یُخَوِّفُ وَ یُحَذِّرُهُمْ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- لِیُنْذِرَ بَأْساً شَدِیداً مِنْ لَدُنْهُ؛ یعنی آن‌ها را از عذاب خدا بترساند و برحذر دارد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۸، ص۴۰۴
بحارالأنوار، ج۹، ص۲۲۳/ القمی، ج۲، ص۳۰
بیشتر