آیه ۴۱ - سوره کهف

آیه أَوْ يُصْبِحَ ماؤُها غَوْراً فَلَنْ تَسْتَطيعَ لَهُ طَلَباً [41]

و يا آب آن [در زمين] فرو رود، آن‌گونه كه هرگز نتوانى به آن دست يابى.

۱
(کهف/ ۴۱)

علی‌بن‌ابراهیم ( أَوْ یُصْبِحَ ماؤُها غَوْراً فَوَقَعَ فِیهَا مَا قَالَ الْفَقِیرُ فِی ذَلِکَ اللَّیْلَهًْ.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- [این آیات در مورد دو همسایه‌ای نازل شده است که یکی فقیر و دیگری توانگر بود. فقیر به توانگر گفت: ...] أَوْ یُصْبِحَ ماؤُها غَوْراً، و در آن شب آنچه فقیر گفته بود در آن [باغ] اتّفاق افتاد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۸، ص۴۸۴
بحارالأنوار، ج۶، ص۵۵/ القمی، ج۲، ص۳۴
بیشتر