آیه إِنَّا جَعَلْنا ما عَلَى الْأَرْضِ زينَةً لَها لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً [7]
ما آنچه را روى زمين است زينت آن قرارداديم، تا آن‌ها را بيازماييم كه كدام‌يك داراى بهترين عمل هستند.
الرّسول ( یَا ابْنَ‌مَسْعُودٍ احْذَرْ سُکْرَ الْخَطِیئَهًِْ فَإِنَّ لِلْخَطِیئَهًِْ سُکْراً کَسُکْرِ الشَّرَابِ بَلْ هِیَ أَشَدُّ سُکْراً مِنْهُ یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَی صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لا یَرْجِعُون وَ یَقُولُ إِنَّا جَعَلْنا ما عَلَی الْأَرْضِ زِینَةً لَها لِنَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا* وَ إِنَّا لَجاعِلُونَ ما عَلَیْها صَعِیداً جُرُزاً یَا ابْنَ‌مَسْعُودٍ الدُّنْیَا مَلْعُونَهًٌْ مَلْعُونٌ مَنْ فِیهَا مَلْعُونٌ مَنْ طَلَبَهَا وَ أَحَبَّهَا وَ نَصَبَ لَهَا وَ تَصْدِیقُ ذَلِکَ فِی کِتَابِ اللَّهِ تَعَالَی کُلُّ مَنْ عَلَیْها فان.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ای پسر مسعود! از مستی گناه بپرهیز که گناه را نشئه‌ای است چون نشئه شراب بلکه شدیدتر که خدای متعال می‌فرماید: آن‌ها کران، گنگها و کورانند لذا [از راه خطا] بازنمی‌گردند! (بقره/۱۸) و می‌فرماید: إِنَّا جَعَلْنا ما عَلَی الْأَرْضِ زِینَةً لَها لِنَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا* وَ إِنَّا لَجاعِلُونَ ما عَلَیْها صَعِیداً جُرُزاً. پسر مسعود! دنیا ملعون است و ملعون است هرچه در اوست و ملعون است هرکه به آن عشق بورزد و طالب آن باشد و آن را هدف نهایی خود قرار دهد و گواه این مطلب، این آیه قرآن است که می‌فرماید: کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ... .
علی‌بن‌ابراهیم ( فِی قَوْلِهِ إِنَّا جَعَلْنا ما عَلَی الْأَرْضِ زِینَةً لَها یَعْنِی الشَّجَرَ وَ النَّبَاتَ وَ کُلَّمَا خَلَقَهُ اللهُ فِی الْأرضِ لِنَبْلُوَهُمْ أیْ نَخْتَبِرَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلا.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَی الْأَرْضِ زِینَةً لَّهَا؛ مراد از زِینَةً درخت و گیاه و تمام آفریدگان خدا در زمین است. لِنَبْلُوَهُمْ تا آنان را بیازماییم که کدامیک از ایشان نیکوکارترند.
السّجّاد ( وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ یُحِبَّ زَهْرَهًَْ الدُّنْیَا وَ عَاجِلَهَا لِأَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِهِ وَ لَمْ یُرَغِّبْهُمْ فِیهَا وَ فِی عَاجِلِ زَهْرَتِهَا وَ ظَاهِرِ بَهْجَتِهَا وَ إِنَّمَا خَلَقَ الدُّنْیَا وَ خَلَقَ أَهْلَهَا لِیَبْلُوَهُمْ فِیهَا أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا لآِخِرَتِه.
امام سجّاد (علیه السلام)- بدانید که خداوند عزّوجلّ، خرّمی زودگذر دنیای فانی را برای هیچ‌یک از دوستانش دوست ندارد و آنان را به آن و خرّمی گذرای آن تشویق نکرده است و دنیا و اهلش را آفریده تا بیازماید که کدامیک از آن‌ها برای دیگر سرای خود، خوش کردارند.
امیرالمؤمنین ( أَلَا إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی قَدْ کَشَفَ الْخَلْقَ کَشْفَهًًْ لَا أَنَّهُ جَهِلَ مَا أَخْفَوْهُ مِنْ مَصُونِ أَسْرَارِهِمْ وَ مَکْنُونِ ضَمَائِرِهِمْ وَ لَکِنْ لِیَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا فَیَکُونَ الثَّوَابُ جَزَاءً وَ الْعِقَابُ بَوَاءً.
امام علی (علیه السلام)- آنچه در دل دارند پدیدار کند؛ نه اینکه بر اسرار پوشیده‌ی آنان دانا نبوده و بر آنچه در سینه‌های خود نهفته‌اند بینا نمی‌باشد، بلکه خواست تا آنان را بیازماید؛ لِنَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا پس پاداش در برابر کار نیک و کیفر در برابر مکافات کار بد است.