آیه كِلْتَا الْجَنَّتَيْنِ آتَتْ أُكُلَها وَ لَمْ تَظْلِمْ مِنْهُ شَيْئاً وَ فَجَّرْنا خِلالَهُما نَهَراً [33]
هر دو باغ، به ثمر نشسته بود، و چيزى از آن فروگذار نكرده بود؛ و ميان آندو، نهر بزرگى جارى ساخته بوديم.