آیه وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لكِنْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَما أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتي يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ مِنْ شَيْ‌ءٍ لَمَّا جاءَ أَمْرُ رَبِّكَ وَ ما زادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبيبٍ [101]
ما به آن‌ها ستم نکردیم؛ بلکه آن‌ها خودشان بر خویشتن ستم روا داشتند؛ و هنگامى‌که فرمان [مجازات] پروردگارت فرا رسید، معبودهایى را که غیر از خدا مى‌خواندند، آن‌ها را نجات نبخشیدند؛ وجز بر هلاکت آنان نیفزودند.
علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- غَیْرَ تَتْبِیبٍ أَیْ غَیْرَ تَخْسِیر.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- غَیْرَ تَتْبِیبٍ [یعنی] غیر از زیان [چیزی بر آنان نیافزود].