آیه وَ كَذلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذا أَخَذَ الْقُرى وَ هِيَ ظالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَليمٌ شَديدٌ [102]
و اینچنین است مجازات پروردگار تو، هنگامى‌که [مردم] شهرها و آبادی‌ها را مجازات مى‌کند، درحالى‌که آن‌ها ستمکارند! به یقین مجازات او، دردناک و شدید است!
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- َلَمَّا بَلَغَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) غَدِیرَ خُم قال (صلی الله علیه و آله) فی خطبهًْ طویلهًْ ... مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّهُ مَا مِنْ قَرْیَهًٍْ إِلَّا وَ اللَّهُ مُهْلِکُهَا بِتَکْذِیبِهَا وَ کَذَلِکَ یُهْلِکُ الْقُری وَ هِیَ ظالِمَهًٌْ کَمَا ذَکَرَ اللَّهُ تَعَالَی وَ هَذَا إِمَامُکُمْ وَ وَلِیُّکُمْ وَ هُوَ مَوَاعِیدُ اللَّهِ وَ اللَّهُ یَصْدُقُ وَعْدُه.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هنگامی‌که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به غدیر خم رسید در خطبه‌ای طولانی فرمود: «ای مردم! هیچ آبادی‌ای نیست، مگر آنکه خداوند ساکنان آن را به سبب تکذیبی که کردند هلاک می‌کند. آنان ستمگرند و خداوند این‌موضوع را در کتاب خود ذکر فرموده است؛ این علی (علیه السلام) امام و ولیّ شماست، او وعده‌ی خداوند است و خدا وعده‌ی خود را محقّق می‌سازد».
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- وَ أَمَّا مَا هُوَ مُتَّفِقُ اللَّفْظِ مُخْتَلِفُ الْمَعْنَی قَوْلُهُ وَ سْئَلِ الْقَرْیَةَ الَّتِی کُنَّا فِیها وَ الْعِیرَ الَّتِی أَقْبَلْنا فِیها وَ إِنَّمَا عَنَی أَهْلَ الْقَرْیَهًِْ وَ أَهْلَ الْعِیرِ وَ قَوْلُهُ وَ کَذلِکَ أَخْذُ رَبِّکَ إِذا أَخَذَ الْقُری وَ هِیَ ظالِمَةٌ یَعْنِی أَهْلَهَا.
امام علی (علیه السلام)- و از مواردی [در قرآن] که لفظش یکی و معنایش مختلف است، این سخن خدا است: از شهری که در آن بوده‌ایم و از کاروانی که همراهش آمده‌ایم بپرس. (یوسف/۸۲) که منظورش «اهل شهر» و «اهل قافله» است [نه خودِ شهر یا خودِ قافله] و سخنش وَ کَذلِکَ أَخْذُ رَبِّکَ إِذا أَخَذَ الْقُری وَ هِیَ ظالِمَةٌ که منظورش آن است که اهل روستا ظالم بودند. [نه خود روستا].
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- أَنَّ اللَّهَ یُمْهِلُ الظَّالِمَ حَتَّی إِذَا أَخَذَهُ لَمْ یُفْلِتْه.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- خداوند به ظالم مهلت می‌دهد تا وقتی که او را کیفر دهد [امّا وقتی مهلتش سرآمد] دیگر او را رها نمی‌کند.