آیه ۴۷ - سوره هود

آیه قالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْئَلَكَ ما لَيْسَ لي بِهِ عِلْمٌ وَ إِلاَّ تَغْفِرْ لي وَ تَرْحَمْني أَكُنْ مِنَ الْخاسِرينَ [47]

عرض کرد: «پروردگارا! من به تو پناه مى‌برم که از تو چیزى بخواهم که از آن آگاهى ندارم. و اگر مرا نیامرزى، و بر من رحم نکنى، از زیانکاران خواهم بود».

۱
(هود/ ۴۷)

الرّضا (علیه السلام)- لَمَّا أَشْرَفَ نُوحٌ (علیه السلام) عَلَی الْغَرَقِ دَعَا اللَّهَ بِحَقِّنَا فَدَفَعَ اللَّهُ عَنْهُ الْغَرَقَ.

امام رضا (علیه السلام)- وقتی نزدیک بود نوح (علیه السلام) غرق شود، خدا را به حقّ ما سوگند داد و خدا غرق‌شدن را از او دفع کرد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۶۹۴
وسایل الشیعه، ج۷، ص۱۰۳
بیشتر