آیه يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ [98]
روز قیامت، او در پیشاپیش قومش خواهد بود؛ و [به جاى چشمه‌هاى زلال بهشت] آن‌ها را وارد آتش مى‌کند؛ و چه بد آبشخورى است [آتش]، که بر آن وارد مى‌شوند!
الصادق (علیه السلام)- السَّلَامُ عَلَی أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) وَصِیِّ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) ... لَعَنَ اللَّهُ مَنْ خَالَفَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنِ افْتَرَی عَلَیْکَ وَ غَضَبَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ تَابَعَ عَلَی قَتْلِکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِکَ فَرَضِیَ بِهِ أَنَا إِلَی اللَّهِ مِنْهُمْ بَرَاءٌ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّهًًْ خَالَفَتْکَ وَ أُمَّهًًْ جَحَدَتْ وَلَایَتَکَ أُمَّهًًْ تَظَاهَرَتْ عَلَیْکَ وَ أُمَّهًًْ قَتَلَتْکَ وَ أُمَّهًًْ حَادَتْ عَنْکَ وَ أُمَّهًًْ خَذَلَتْکَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ النَّارَ مَثْوَاهُمْ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ.
امام صادق (علیه السلام)- سلام بر امیرالمؤمنین علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) جانشین رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، خدا کسی را که با تو مخالفت کرد لعنت کند. و لعنت خدا بر کسی که به تو ظلم کرد. و لعنت خدا بر کسی که به تو افترا بست. و تو را دشمن داشت. و لعنت خدا بر کسی که تو را کشت. و لعنت خدا بر کسی که برای کشتن تو همکاری کرد. و لعنت خدا بر کسی که پیام کشته‌شدنت به او رسید و به آن خبر راضی شد. من به‌سوی خدا از آن‌ها بیزارم. لعنت خدا بر امّتی که با تو مخالفت کردند و بر امّتی که ولایت تو را انکار کردند و امّتی که علیه تو یکدیگر را یاری کردند. و امّتی که تو را کشتند. و امّتی که از تو دور شدند. و امّتی که تو را تنها گذاشتند. و یاری نکردند. سپاس خدایی را که آتش را جایگاه آن‌ها قرارداد. وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْموْرُود.
الصّادق (علیه السلام)- إِذَا أَرَدْتَ الْمَسِیرَ إِلَی قَبْرِ الْحُسَیْنِ‌بْنِ‌عَلِیٍّ (علیه السلام) ... لُعِنَتْ أُمَّهًٌْ خَالَفَتْکُمْ وَ أُمَّهًٌْ جَحَدَتْ وَلَایَتَکُمْ وَ أُمَّهًٌْ تَظَاهَرَتْ عَلَیْکُمْ وَ أُمَّهًٌْ شَهِدَتْ وَ لَمْ تُسْتَشْهَدْ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ النَّارَ مَثْوَاهُمْ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُود.
امام صادق (علیه السلام)- هنگامی‌که اراده‌کردی به مزار حسین‌بن‌علی (علیه السلام) بروی، [بگو:] ... خدا لعنت کند گروهی را که با شما مخالفت نمودند. و لعنت کند جمعی را که ولایت شما را انکار کردند. خدا لعنت کند امّتی را که علیه تو یکدیگر یاری دادند. و لعنت کند، قومی را که در جنگ با شما حاضر شده و نخواستند که در راه شما شهید شوند. حمد و ستایش خدایی را که جهنّم را جایگاهایشان قرار داد. وَ بِئْسَ الْوِرْدُ المَوْرُودُ.
الباقر (علیه السلام)- قَالَ اللَّهُ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) {إِنَ} عَلِیّاً (علیه السلام) فِی طَبَقَتِکَ فَجَعَلْتُهُ أَفْضَلَ الْوَصِیِّینَ وَ خَیْرَ مُعْتَمَدٍ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ جَعَلْتُهُ أَمِیرَ‌الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) وَ جَعَلْتُهُ إِمَامَ الْمُتَّقِینَ وَ جَعَلْتُهُ ضِیَاءً وَ نُوراً لِلْمُتَوَسِّمِینَ وَ جَعَلْتُهُ صراط {الصِّرَاطَ} الْمُسْتَقِیمَ وَ جَعَلْتُهُ سَبِیلَ الصَّالِحِینَ وَ جَعَلْتُ لِمَنْ عَادَاهُ النَّارَ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُود.
امام باقر (علیه السلام)- خداوند فرمود: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! علی (علیه السلام) در مرتبه‌ی توست؛ او را برترین وصیّ و بهترین تکیه‌گاه برای مؤمنان امیرمؤمنان و امام متّقیان و روشنایی و نور برای هوشیاران و راه راست (هدایت) و راه (هدایت) صالحان قرار دادم و او را برای کسی که با او دشمنی کند [به منزله‌ی عذاب] آتش قرار دادم. وَ بِئْسَ الْوِرْدُ المَوْرُودُ.