آیه فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْراهيمَ الرَّوْعُ وَ جاءَتْهُ الْبُشْرى يُجادِلُنا في قَوْمِ لُوطٍ [74]
هنگامى‌که ترس ابراهیم فرو نشست، و بشارت به او رسید، درباره‌ی قوم لوط با ما مجادله مى‌کرد؛ [و تقاضاى عفو آنان را داشت] .
الصّادق (علیه السلام)- فَلَمَّا جَاءَتْ إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) الْبِشَارَهًُْ بِإِسْحَاقَ (علیه السلام) فَذَهَبَ عَنْهُ الرَّوْعُ أَقْبَلَ یُنَاجِی رَبَّهُ فِی قوم لوط (علیه السلام).
امام صادق (علیه السلام)- وقتی به ابراهیم (علیه السلام) بشارت تولّد اسحاق (علیه السلام) داده شد، ترسش فرونشست و شروع به گفتگو با خداوند در مورد قوم لوط (علیه السلام) کرد.
الصّادق (علیه السلام)- عن أبی یزید الحَمّار عن ابی‌عبدالله (رحمة الله علیه): إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ بَعَثَ أَرْبَعَهًَْ أَمْلَاکٍ فِی إِهْلَاکِ قوم لوط (علیه السلام) جبرئیل وَ مِیکَائِیلَ وَ إِسْرَافِیلَ وَ کَرُوبِیلَ (فَمَرُّوا بِإِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) ... فَقَالَ لَهُمْ إِبْرَاهِیمُ (علیه السلام) لِمَا ذَا جِئْتُمْ قَالُوا فِی إِهْلَاکِ قوم لوط (علیه السلام) فَقَالَ لَهُمْ إِنْ کَانَ فِیهِمْ مِائَهًٌْ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَ تُهْلِکُونَهُمْ فَقَالَ جبرئیل (علیه السلام) لَا قَالَ فَإِنْ کَانَ فِیهَا خَمْسُونَ قَالَ لَا قَالَ فَإِنْ کَانَ فِیهَا ثَلَاثُونَ قَالَ لَا قَالَ فَإِنْ کَانَ فِیهَا عِشْرُونَ قَالَ لَا قَالَ فَإِنْ کَانَ فِیهَا عَشَرَهًٌْ قَالَ لَا قَالَ فَإِنْ کَانَ فِیهَا خَمْسَهًٌْ قَالَ لَا قَالَ فَإِنْ کَانَ فِیهَا وَاحِدٌ قَالَ لَا قَالَ فَإِنَّ فِیها لُوطاً قالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَنْ فِیها لَنُنَجِّیَنَّهُ وَ أَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ کانَتْ مِنَ الْغابِرِینَ.
امام صادق (علیه السلام)- [یزید حمّار از امام صادق (علیه السلام) روایت می‌کند]: خداوند متعال برای نابودکردن قوم لوط (علیه السلام) چهار فرشته به نام‌های جبرئیل، میکائیل، اسرافیل، و کروبیل فرستاد. آن‌ها بر ابراهیم (علیه السلام) گذر کردند. ابراهیم (علیه السلام) به آن‌ها فرمود: «برای چه آمده‌اید»؟ فرشتگان گفتند: «برای نابودکردن قوم لوط (علیه السلام) آمده‌ایم». ابراهیم (علیه السلام) فرمود: «اگر در میان آن‌ها صد مؤمن یافت شود باز هم آن‌ها را نابود خواهید کرد»؟ جبرئیل فرمود: «خیر»! پرسید: «اگر پنجاه‌نفر باشند چه»؟ گفت: «خیر»! پرسید: «اگر سی‌تن باشند چه»؟ گفت: «خیر»! پرسید: «اگر بیست‌تن باشند چه»؟ گفت: «خیر»! پرسید: «اگر ده‌تن باشند چه»؟ گفت: «خیر»! پرسید: «اگر پنج‌تن باشند چه»؟ گفت: «خیر»! پرسید: «اگر یک‌تن باشد چه»؟ جبرئیل گفت: «خیر»! در این‌هنگام ابراهیم (علیه السلام) گفت: در این آبادی لوط است! گفتند: «ما به کسانی که در آن هستند آگاه‌تریم! او و خانواده‌اش را نجات می‌دهیم جز همسرش که در میان قوم [گنهکار] باقی خواهد ماند. (عنکبوت/۳۲).
الرّضا (علیه السلام)- ِ اللَّهُمَّ إِنِّی وَجَدْتُ فِی کِتَابِکَ الصَّادِقِ أَنَّکَ مَدَحْتَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلَکَ (علیه السلام) عَلَیْهِ السَّلَامُ لَمَّا جَادَلَکَ عَنِ الْکَافِرِینَ فِی قَوْلِکَ جَلَّ جَلَالُکَ یُجادِلُنا فِی قَوْمِ لُوطٍ إِنَّ إِبْراهِیمَ لَحَلِیمٌ أَوَّاهٌ مُنِیبٌ وَ وَجَدْتُکَ قَدْ مَنَعْتَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) نَبِیَّکَ سَیِّدَ الْمُرْسَلِینَ أَنْ یُجَادِلَکَ فِی الْخَائِنِینَ الْآثِمِینَ فَقُلْتَ لَهُ جَلَّ جَلَالُکَ وَ لا تُجادِلْ عَنِ الَّذِینَ یَخْتانُونَ أَنْفُسَهُمْ إِنَّ اللهَ لا یُحِبُّ مَنْ کانَ خَوَّاناً أَثِیماً فَعَرَفْتُ عِنْدَ ذَلِکَ أَنَّ الْخِیَانَهًَْ وَ النِّفَاقَ أَعْظَمُ عِنْدَکَ مِنَ الْکُفْرِ وَ الشِّقَاقِ.
امام رضا (علیه السلام)- خدایا! من در کتاب راستینت یافتم که تو دوستت ابراهیم (علیه السلام) را به خاطر دفاع از کافران، در این کلامت یُجادِلُنا فِی قَوْمِ لُوطٍ إِنَّ إِبْراهِیمَ لَحَلِیمٌ أَوَّاهٌ مُنِیبٌ مدح کرده‌ای! و در قرآن یافتم که پیامبرت و سرور پیامبران محمّد (صلی الله علیه و آله) را از دفاع از افراد خیانت‌پیشه و گنهکار منع‌کرده‌ای و به او فرمودی: و از آن‌ها که به خود خیانت کردند، دفاع مکن! زیرا خداوند، افراد خیانت‌پیشه گنهکار را دوست ندارد. (نساء/۱۰۷) از تدبّر در این دو آیه فهمیدم، که خیانت و نفاق نزد تو از کفر و دشمنی و مخالفت بدتر است.