آیه قالَ يا قَوْمِ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كُنْتُ عَلى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَ آتاني رَحْمَةً مِنْ عِنْدِهِ فَعُمِّيَتْ عَلَيْكُمْ أَ نُلْزِمُكُمُوها وَ أَنْتُمْ لَها كارِهُونَ [28]
[نوح] گفت: «اى قوم من! به من خبر دهید اگر من دلیل روشنى از پروردگارم داشته باشم و او از سوى خود رحمتى که شما از آن بى‌خبرید، به من داده باشد [آیا باز هم رسالت مرا انکار مى‌کنید]؟! آیا ما مى‌توانیم شما را به پذیرش این دلیل روشن مجبور سازیم، با اینکه شما کراهت دارید»؟
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- عَلَی بَیِّنَةٍ أَیْ عَلَی یَقِینٍ وَ بَصِیرَهًٍْ وَ مَعْرِفَهًٍْ مِنْ رُبُوبِیَّهًِْ رَبِّی وَ عَظَمَتِهِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- عَلی بَیِّنَةٍ؛ [یعنی] با یقین و بصیرت و آگاهی از ربوبیّت پروردگارم و عظمت او.