آیه وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى تِسْعَ آياتٍ بَيِّناتٍ فَسْئَلْ بَنِي إِسْرائِيلَ إِذْ جاءَهُمْ فَقالَ لَهُ فِرْعَوْنُ إِنِّي لَأَظُنُّكَ يا مُوسَى مَسْحُوراً [101]
ما به موسى نُه معجزه‌ی روشن داديم، پس از بنى‌اسرائيل سؤال كن آن زمان‌كه [موسى] به سراغ آن‌ها آمد [چگونه بودند]؟ فرعون به او گفت: «اى موسى! گمان مى‌كنم تو افسون شده‌اى».
علی‌بن‌إبراهیم ( وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسَی تِسْعَ آیاتٍ بَیِّناتٍ قَالَ الطُّوفَانَ وَ الْجَرَادَ وَ الْقُمَّلَ وَ الضَّفَادِعَ وَ الدَّمَ وَ الْحَجَرَ وَ الْعَصَا وَ یَدَهُ وَ الْبَحْرَ.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسی تِسْعَ آیاتٍ بَیِّناتٍ؛ [آن معجزات روشن] طوفان، ملخ، شپش، قورباغه، خون، سنگ، دریا، عصا و دستش بود.
أمیرالمؤمنین ( إِذْ قَدِمَ عَلَیْهِ یَهُودِیٌّ مِنْ أَهْلِ یَثْرِبَ قَدْ أَقَرَّ لَهُ مَنْ فِی یَثْرِبَ مِنَ الْیَهُودِ أَنَّهُ أَعْلَمُهُمْ وَ کَذَلِکَ کَانَتْ آبَاؤُهُ مِنْ قَبْلُ قَالَ وَ قَدِمَ عَلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ فِی عِدَّهًٍْ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ فَلَمَّا انْتَهَوْا إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَعْظَمِ بِالْکُوفَهًِْ أَنَاخُوا رَوَاحِلَهُمْ ثُمَّ وَقَفُوا عَلَی بَابِ الْمَسْجِدِ وَ أَرْسَلُوا إِلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ أَنَّا قَوْمٌ مِنَ الْیَهُودِ قَدِمْنَا مِنَ الْحِجَازِ وَ لَنَا إِلَیْکَ حَاجَهًٌْ فَهَلْ تَخْرُجُ إِلَیْنَا أَمْ نَدْخُلُ إِلَیْکَ قَالَ فَخَرَجَ إِلَیْهِمْ وَ هُوَ یَقُولُ سَیَدْخُلُونَ وَ یَسْتَأْنِفُونَ بِالْیَمِینِ فَمَا حَاجَتُکُمْ فَقَالَ لَهُ عَظِیمُهُمْ یَا ابْنَ أَبِی طَالِبٍ مَا هَذِهِ الْبِدْعَهًُْ الَّتِی أَحْدَثْتَ فِی دِینِ مُحَمَّدٍ (فَقَالَ لَهُ وَ أَیَّهًُْ بِدْعَهًٍْ فَقَالَ لَهُ الْیَهُودِیُّ زَعَمَ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ الْحِجَازِ أَنَّکَ عَمَدْتَ إِلَی قَوْمٍ شَهِدُوا أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَمْ یُقِرُّوا أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُهُ فَقَتَلْتَهُمْ بِالدُّخَانِ فَقَالَ لَهُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (فَنَشَدْتُکَ بِالتِّسْعِ الْآیَاتِ الَّتِی أُنْزِلَتْ عَلَی مُوسَی (بِطُورِ سَیْنَاءَ و بِحَقِّ الْکَنَائِسِ الْخَمْسِ الْقُدْسِ وَ بِحَقِّ السَّمْتِ الدَّیَّانِ هَلْ تَعْلَمُ أَنَّ یُوشَعَ بْنَ نُونٍ أُتِیَ بِقَوْمٍ بَعْدَ وَفَاهًِْ مُوسَی شَهِدُوا أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَمْ یُقِرُّوا أَنَّ مُوسَی رَسُولُ اللَّهِ فَقَتَلَهُمْ بِمِثْلِ هَذِهِ الْقِتْلَهًِْ فَقَالَ لَهُ الْیَهُودِیُّ نَعَمْ أَشْهَدُ أَنَّکَ نَامُوسُ مُوسَی (.
امام علی (علیه السلام)- فردی یهودی از اهل یثرب به دیدار امیرمؤمنان (علیه السلام) رفت که هر یهودی در یثرب اعتراف می‌کرد که او داناترین ایشان است و پیش از او پدرانش نیز چنین بودند. او به همراه عدّه‌ای از خانواده‌اش به دیدار حضرت (علیه السلام) رفت و چون به مسجد جامع کوفه رسیدند شترانِ خود را خوابانیده و جلوی درب مسجد ایستادند و کسی را به محضر امیرمؤمنان (علیه السلام) فرستادند که به ایشان بگوید: «ما گروهی از یهود هستیم و از سرزمین حجاز آمده و سؤالی از شما داریم، شما نزد ما می‌آیی یا ما به حضورت برسیم»؟ امام (علیه السلام) درحالی‌که می‌گفت: «به‌زودی ایشان داخل دین اسلام شده و با من بیعت خواهند کرد»، خطاب به آن‌ها فرمود: «سؤال شما چیست»؟ بزرگشان عرض کرد: «ای پسر ابوطالب (علیه السلام) این چه بدعتی است که در دین محمّد (صلی الله علیه و آله) به وجود آورده‌ای»؟ حضرت (علیه السلام) فرمود: «کدام بدعت»؟! یهودی عرض کرد: «گروهی از اهل حجاز گمان می‌کنند که شما نزد گروهی رفتی که گواهی می‌دادند خدایی جز خدای یگانه نیست ولی اقرار به پیامبری محمّد (صلی الله علیه و آله) نمی‌کردند و شما ایشان را به‌وسیله‌ی [خفه‌کردن با] دود، به قتل رساندی»! امیرمؤمنان (علیه السلام) به او فرمود: «تو را به معجزات نُه‌گانه‌ای که در طور سینا بر موسی (علیه السلام) نازل شد و به حقّ کنیسه‌های مقدّس پنجگانه و به حقّ خدای بی‌نیاز و حسابرس سوگند می‌دهم آیا می‌دانی که بعد از وفات موسی (علیه السلام) گروهی را نزد یوشع‌بن‌نون (جانشین حضرت موسی (علیه السلام)) آوردند که گواهی می‌دادند خدایی جز خدای یگانه نیست ولی اقرار به پیامبری موسی (علیه السلام) نمی‌کردند و یوشع نیز آن‌ها را همین‌گونه به قتل رساند»؟ یهودی به ایشان عرض کرد: «آری! گواهی می‌دهم که تو مَحرم اسرار موسی (علیه السلام) هستی».
الرّسول ( یَا ابْنَ سَلَامٍ ... وَ أَمَّا التِّسْعَهًُْ آتَیْنا مُوسَی تِسْعَ آیاتٍ بَیِّناتٍ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ای ابن‌سلام ... آتَیْنا مُوسی تِسْعَ آیاتٍ بَیِّناتٍ؛ به موسی نُه معجزه‌ی آشکار دادیم.