الصّادق ( مَنْ قَرَأَ سُورَهًَْ بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی کُلِ لَیْلَهًِْ الْجُمُعَهًِْ لَمْ یَمُتْ حَتَّی یُدْرِکَ الْقَائِمَ (فَیَکُونَ مِنْ أَصْحَابِهِ.
امام صادق (علیه السلام)- هرکس در هر شب جمعهای سورهی اسراء را بخواند، آنقدر زنده میماند تا ظهور قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را ببیند و یکی از اصحاب او باشد.
الرّسول ( مَنْ قَرَأَ هَذِهِ السُّورَهًَْ وَرَقَ قَلْبُهُ عِنْدَ ذِکْرِ الْوَالِدَیْنِ، کَانَ لَهُ قِنْطَارٌ فِی الْجَنَّهًِْ، وَ الْقِنْطَارُ أَلْفٌ وَ مِائَتَا أَوْقِیَهًٍْ وَ الْأَوْقِیَهًُْ خَیْرٌ مِنَ الدُّنْیَا وَ مَا فِیهَا، وَ مَنْ کَتَبَهَا وَ جَعَلَهَا فِی خِرْقَهًٍْ حَرِیرٍ خِضْراءَ وَ حَرَزَ عَلَیْهَا وَ رَمَی بِالنِّبَالِ، أَصَابَ وَ لَمْ یُخْطِئْ، وَ إِنْ کَتَبَهَا فِی إِنَاءٍ وَ شَرِبَ مَاءَهَا لَمْ یَتَعَذَّرْ عَلَیْهِ کَلَامٌ، وَ انْطَلَقَ لِسَانُهُ بِِالصَّوَابِِ، وَ ازْدَادَ فَهْماً.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس این سوره را بخواند و در هنگام یادکردن والدین، دلش نرم و مهربان شود، برایش قنطاری در بهشت خواهد بود و هر قنطار معادل هزار و دویست اوقیه میباشد و هر اوقیه، از دنیا و هرچه در آن است بهتر است و هرکس این سوره را بنویسد و در ردای حریر سبزی قرار دهد و به آن پناه برد و تیری بیندازد، حتماً بدون خطا به هدف میزند و اگر در ظرف آبی نویسد و از آب آن بنوشد، سخنگفتن برایش دشوار نمیشود و همیشه زبانش سخن درست را میگوید و فهم و درکش زیاد میشود.
الصّادق ( مَنْ کَتَبَهَا فِی خِرْقَهًٍْ حَرِیرٍ خِضْراءَ، وَ تَحَرَّزَ عَلَیْهَا وَ عَلَّقَهَا عَلَیْهِ وَ رَمَی بِالنُّشَّابِ أَصَابَ وَ لَمْ یُخْطِئْ أَبَداً، وَ إِنْ کَتَبَهَا لِصَغِیرٍ تَعَذَّرَ عَلَیْهِ الْکَلَامُ یَکْتُبُهَا بِزَعْفَرَانٍ وَ یَسْقِی مَاءَهَا أَنْطَقَ اللَّهُ لِسَانَهُ بِإِذْنِهِ وَ تَکَلَّمَ.
امام صادق (علیه السلام)- هرکس آن را در ردای حریر سبزی بنویسد و بهعنوان حرز آن را بپوشد و بر خود بیاویزد و تیری بزند، حتماً بدون هیچ خطایی به هدف میزند و اگر کودکی قادر به سخنگفتن نباشد، این سوره را با زعفران برایش بنویسد و آب آن را بخورد، خداوند به اذن و ارادهی خود زبان او را باز میکند و سخن میگوید.