آیه فَأَرادَ أَنْ يَسْتَفِزَّهُمْ مِنَ الْأَرْضِ فَأَغْرَقْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ جَمِيعاً [103]
پس [فرعون] تصميم‌گرفت آنان را از آن سرزمين براند؛ ولى ما، او و تمام كسانى را كه با او بودند، غرق كرديم.
الباقر ( فَأَرادَ أَنْ یَسْتَفِزَّهُمْ مِنَ الْأَرْضِ أَرَادَ أَنْ یُخْرِجَهُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ قَدْ عَلِمَ فِرْعَوْنُ وَ قَوْمُهُ أَنَّ مَا أَنْزَلَ تِلْکَ الْآیَاتِ إِلَّا اللَّه.
امام باقر (علیه السلام)- فَأَرَادَ أَن یَسْتَفِزَّهُم مِّنَ الأَرْضِ؛ یعنی خواست، آن‌ها را از زمین بیرون کند و فرعون و قوم او می‌دانستند که این آیات را جز خدا هیچ‌کس دیگری نازل نکرده است.
علی‌بن‌إبراهیم ( فَأَرادَ یَعْنِی فِرْعَوْنَ أَنْ یَسْتَفِزَّهُمْ مِنَ الْأَرْضِ أَیْ یُخْرِجَهُمْ مِنْ مِصْر.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَأَرَادَ؛ یعنی فرعون. أَن یَسْتَفِزَّهُم مِّنَ الأَرْضِ؛ که آنان را از مصر اخراج کند.