آیه وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فِي هذَا الْقُرْآنِ لِيَذَّكَّرُوا وَ ما يَزِيدُهُمْ إِلّا نُفُوراً [41]
ما در اين قرآن، حقايق را به صورت‌هاى گوناگون بيان كرديم تا متذكّرشوند، ولى [كوردلان] جز بر نفرتشان نمى‌افزايد.
الباقر ( وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فِی هذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّرُوا وَ ما یَزِیدُهُمْ إِلَّا نُفُوراً یَعْنِی وَ لَقَدْ ذَکَرْنَا عَلِیّاً (فِی الْقُرْآنِ وَ هُوَ الذِّکْرُ فَمَا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُوراً.
امام باقر (علیه السلام)- وَ لَقَدْ صَرَّفْنَا فِی هَذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّرُواْ؛ یعنی ما علی (علیه السلام) را در قرآن ذکر کردیم و او ذکر است، امّا آن‌ها بیشتر گریزان شدند؛ ولی [کوردلان] جز بر نفرتشان نمی‌افزاید.
الباقر ( قَالَ اللَّهُ تَعَالَی وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فِی هذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّرُوا قَالَ یَعْنِی وَ لَقَدْ ذَکَرْنَا عَلِیّاً (فِی کُلِّ آیَهًٍْ فَأَبَوْا وَلَایَتَهُ وَ ما یَزِیدُهُمْ إِلَّا نُفُوراً.
امام باقر (علیه السلام): وَ لَقَدْصَرَّفْنا فِی هذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّرُوا؛ یعنی ما در هر آیه [از قرآن] علی (علیه السلام) را یاد کردیم و [گروهی] از ولایت او سر باز زدند، ولی [کوردلان] جز بر نفرتشان نمی‌افزاید.
علی‌بن‌إبراهیم ( وَ قَوْلُهُ وَ مَا یَزِیدُهُمْ إِلاَّ نُفُوراً قَالَ: إِذَا سَمِعُوا الْقُرْآنَ یَنْفِرُوا عَنْهُ وَ یُکَذِّبُوهُ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ مَا یَزِیدُهُمْ إِلاَّ نُفُورًا؛ یعنی هرگاه قرآن را می‌شنوند از آن می‌گریزند و آن را تکذیب می‌کنند.