آیه ۱۹۳ - سوره شعراء

پیامبر ( حنان‌بن‌سَدیرصیرفی گوید: از امام صادق (شنیدم فرمود: «خبر [نزدیکی] وفات پیامبر (به ایشان داده شد درصورتی‌که صحیح و سالم بود و هیچ دردی نداشت و این خبر را روح الأمین آورد. پیامبر (اعلام برگزاری نماز جماعت نمود و به مهاجران و انصار فرمود که همه سلاح بردارند. چون همه گردآمدند، پیامبر (بالای منبر رفت و خبر [نزدیکی] وفات خود را به آن‌ها داد؛ آنگاه فرمود: «خدا را به یاد آن کس می‌آورم که پس از من در میان امّتم والی و حاکم گردد، مبادا با مسلمانان مهربانی نکند، بلکه باید بزرگشان را محترم شمارد و به ناتوانشان رحم کند و دانشمند ایشان را بزرگ دارد؛ و به آنان زیان نرساند تا [مبادا] خوار شوند و نیازمندشان نکند تا مبادا بی‌ایمان گردند؛ و درب خانه‌ی خود را به روی آنان نبندد تا از حال ایشان بی‌خبر شود و توانای ایشان حقّ ناتوان را بخورد؛ و به هنگام لشکرکشی، بر آنان سختی روا ندارد و همه را مجبور به جهاد نکند تا مبادا نسل امّتم را قطع گرداند». آنگاه فرمود: «شاهد باشید که من فرمان الهی را رسانده و خیرخواهیِ شما نمودم». امام صادق (فرمود: «این آخرین سخنی است که پیامبر (بالای منبر خود فرمود».

امام حسین ( [آن‌ها می‌گویند: «چون فرشته‌ای که وحی را بر تو نازل می‌کند، جبرئیل است، و ما با جبرئیل دشمن هستیم، به تو ایمان نمی‌آوریم»!] بگو: «کسی که دشمن جبرئیل باشد [درحقیقت دشمن خداست] چرا که او به فرمان خدا، قرآن را بر قلب تو نازل کرده است درحالی‌که کتب آسمانی پیشین را تصدیق می‌کند و هدایت و بشارت است برای مؤمنان». کسی که دشمن خدا و فرشتگان و رسولان او و جبرئیل و میکائیل باشد [کافر است و] خداوند دشمن کافران است. (بقره/۹۸۹۷). امام حسین (از علیّ‌بن‌ابی‌طالب (نقل کرد که فرمود: «خداوند یهود را به‌واسطه‌ی دشمنی که با جبرئیل دارند سرزنش می‌کند؛ چون او به دستور خدا مأمور اجرای مسائلی بوده که یهود آن پیشامدها را نمی‌پسندیدند؛ آن‌ها و نواصب را به‌واسطه‌ی کینه‌ای که با جبرئیل و میکائیل داشتند، سرزنش می‌کند؛ چون این دو فرشته و فرشتگان خدا برای تائید علیّ‌بن‌ابی‌طالب (نزول می‌کردند ... فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ همان جبرئیل قرآن را آورده برای تو به اجازه‌ی خدا، این آیه نیز مشابه آیه دیگری است که می‌فرماید: عَلَی قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ الْمنذِرِینَ * بِلِسَانٍ عَرَبِیٍّ مُّبِینٍ.