آیه وَ إِذا قيلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِلى ما أَنْزَلَ اللهُ وَ إِلَى الرَّسُولِ قالُوا حَسْبُنا ما وَجَدْنا عَلَيْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ كانَ آباؤُهُمْ لا يَعْلَمُونَ شَيْئاً وَ لا يَهْتَدُونَ [104]
هنگامى‌كه به آن‌ها گفته شود: «به‌سوى آنچه خدا نازل كرده، و به‌سوى پيامبر بياييد». مى‌گويند: «آنچه پدران خود را بر آن يافته‌ايم، ما را بس‌است». آيا اگر پدران آن‌ها چيزى نمى‌دانستند، و هدايت نيافته بودند [باز هم بايد از آن‌ها پيروى كنند]؟!
العسکری (علیه السلام)- قَالَ الْإِمَامُ (علیه السلام) وَصَفَ اللَّهُ هَؤُلَاءِ الْمُتَّبِعِینَ لِخُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ فَقَالَ وَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَی مَا أَنْزَلَ فِی‌کِتَابِهِ مِنْ وَصْفِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ حِلْیَهًِْ عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ وَصْفِ فَضَائِلِهِ وَ ذِکْرِ مَنَاقِبِهِ وَ إِلَی الرَّسُولِ (صلی الله علیه و آله) وَ تَعَالَوْا إِلَی الرَّسُولِ (صلی الله علیه و آله) لَتَقْبَلُوا مِنْهُ مَا یَأْمُرُکُمْ بِهِ قَالُوا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ آبَاءَنَا مِنَ الدِّینِ وَ الْمَذْهَبِ فَاقْتَدُوا بِدِینِ آبَائِهِمْ فِی مُخَالَفَهًِْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ مُنَابَذَهًِْ عَلِیٍّ وَلِیِّ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَوَ لَوْ کانَ آباؤُهُمْ لا یَعْلَمُونَ شَیْئاً وَ لا یَهْتَدُونَ إِلَی شَیْءٍ مِنَ الصَّوَابِ.
امام عسکری (علیه السلام)- وَ إِذا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا ما أَنْزَلَ الله قالُوا بَلْ نَتَّبِعُ ما أَلْفَیْنا عَلَیْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ کانَ آباؤُهُمْ لا یَعْقِلُونَ شَیْئاً وَ لا یَهْتَدُونَ. خداوند مشخصات پیروان شیطان را در این آیه بیان کرده، وقتی به آن‌ها گفته شد، بیایید تا برای شما توضیح دهیم، آنچه را خداوند در کتاب خود بیان نموده از صفات حضرت محمّد و آراستگی علی (علیه السلام) و فضائل و مناقب او. و به آنچه پیامبر دستور می دهد گوش فرا دهید تا بپذیرید. گفتند، ما به روشی که پدرانمان برایمان گذاشته‌اند کفایت می‌کنیم. و در مخالفت پیامبر اکرم و دشمنی با علی ولی اللَّه پیرو دین و مذهب پدران خویش می شوند. خداوند می فرماید: أَ وَ لَوْ کانَ آباؤُهُمْ لا یَعْقِلُونَ شَیْئاً وَ لا یَهْتَدُونَ؛ اگر چه پدران آن‌ها علم و اطّلاع درستی نداشته باشند.