آیه قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللهِ مَنْ لَعَنَهُ اللهُ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ وَ جَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنازيرَ وَ عَبَدَ الطَّاغُوتَ أُولئِكَ شَرٌّ مَكاناً وَ أَضَلُّ عَنْ سَواءِ السَّبيلِ (60( ( کُلّیّاتُها [60]
بگو: «آيا شما را از جايگاه و كيفرى كه نزد خدا بدتر از اين است،با خبر كنم؟ كسانى كه خداوند آن‌ها را از رحمت خود دور‌ساخته، و مورد خشم قرار داده، و بعضى از آن‌ها را به‌صورت ميمون‌ها و خوك‌ها قرار داده؛ و دربندگى طاغوت در آمده‌اند؛ موقعيّت و جايگاه آن‌ها، بدتر است؛ و از راه راست، گمراه‌ترند». (۶۰( ( کلّیّات
العسکری (علیه السلام)- غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لَا الضَّالِّینَ قَالَ أَمِیرُالمُؤمِنِینَ (علیه السلام) أَمَرَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ عِبَادَهُ أَنْ یَسْأَلُوهُ طَرِیقَ الْمُنْعَمِ عَلَیْهِمْ وَ هُمُ النَّبِیُّونَ وَ الصِّدِّیقُونَ وَ الشُّهَدَاءُ وَ الصَّالِحُونَ وَ أَنْ یَسْتَعِیذُوا مِنْ طَرِیقِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ هُمُ الْیَهُودُ الَّذِینَ قَالَ اللَّهُ فِیهِمْ هَلْ أُنَبِّئُکُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذلِکَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللهِ مَنْ لَعَنَهُ اللهُ وَ غَضِبَ عَلَیْهِ.
امام عسکری (علیه السلام)- در تفسیر امام عسکری (علیه السلام) آمده: امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‌فرماید: خداوند، به بندگانش فرمان داده که راه نعمت‌داده شدگان را از او بخواهند و آن‌ها پیامبران و صدیقان و شهدا و صالحین هستند؛ و از راه مغضوب‌شدگان به خدا پناه ببرند و آن‌ها یهودیان بودند که خدای تعالی درباره‌شان امی‌فرماید: قُلْ هَلْ أُنَبِّئُکُم بِشَرٍّ مِّن ذَلِکَ مَثُوبَةً عندَ الله مَن لَّعنَهُ الله وَغَضِبَ علَیْهِ».
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- وَ أَمَّا قَوْلُهُ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ فَأُولَئِکَ الْیَهُودُ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللهِ‌کُفْراً. فَغَضِبَ عَلَیْهِمْ فَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنازِیرَ فَنَسْأَلُ اللَّهَ تَعَالَی أَنْ لَایَغْضَبَ عَلَیْنَا کَمَا غَضِبَ عَلَیْهِم.
امام علی (علیه السلام)- امّا کلام خداوند: غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ؛ یهودیان هستند که نعمت خدا را به کفر تبدیل نمودند؛ خداوند بر آن‌ها خشم گرفت که به‌صورت میمون و خوک درآمدند. ما از خدا می‌خواهیم که چنانچه بر آن‌ها خشم گرفت، بر ما خشم نگیرد.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- أَنَّ الْمُمْسَخِینَ مِنْ أَصْحَابِ السَّبْتِ إِنَّ شُبَّانَهُمْ مُسِخُوا قِرَدَهًًْ وَ شُیُوخَهُمْ مُسِخُوا خَنَازِیرَ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- مسخ‌شده‌ها از اصحاب سبت (گروهی از تبهکاران بنی‌اسرائیل) هستند؛ چون جوان‌هایشان مسخ شدند و به‌صورت میمون درآمدند و پیرانشان مسخ شدند و به‌صورت خوک در آمدند.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَن أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) عَنْ آبَائِهِ (علیه السلام) قَال: لَمَّا بَلَغَ امیرالمؤمنین (علیه السلام) أَمْرُ مُعَاوِیَهًَْ وَ أَنَّهُ فِی مِائَهًِْ أَلْفٍ قَالَ مِنْ أَیِّ الْقَوْمِ قَالُوا مِنْ أَهْلِ الشَّامِ قَالَ (علیه السلام) لَا تَقُولُوا مِنْ أَهْلِ الشَّامِ وَ لَکِنْ قُولُوا مِنْ أَهْلِ الشُّومِ وَ هُمْ مِنْ أَبْنَاءِ مِصْرَ لُعِنُوا عَلی لِسانِ داوُدَ فَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنازِیرَ.
امام علی (علیه السلام)- امام صادق (علیه السلام) در روایتی از پدرانش نقل فرموده است: زمانی که مسأله‌ی [عدم بیعت] معاویه به اطّلاع امیرالمؤمنین (علیه السلام) رسید و اینکه او صدهزار نفر دارد، امام پرسید: «افرادش از کدام قوم هستند»؟ پاسخ دادند: «از اهالی شام». حضرت فرمود: «نگویید از اهالی شام. بلکه بگویید از اهل شوم. آن‌ها فرزندان و نوادگان مضر (مصر) هستند که داود (علیه السلام) آن‌ها را لعن و نفرین کرد و خداوند آن‌ها را به میمون و خوک تبدیل نمود».