آیه ۹۲ - سوره مائده

آیه وَ أَطيعُوا اللهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ احْذَرُوا فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما عَلى رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبينُ [92]

اطاعت‌ كنيد خدا را و اطاعت‌ كنيد پيامبر [خدا] را؛ و [از نافرمانى] برحذر ‌باشيد. و اگر سرپيچى‌كنيد، [مستحّق مجازات خواهيد بود؛ و] بدانيد بر پيامبر ما، جز ابلاغ آشكار، نيست.

۱
(مائده/ ۹۲)

الباقر (علیه السلام)- وَ أَمَّا قَوْلُهُ وَ أَطِیعُوا اللهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ احْذَرُوا یَقُولُ لَا تَعْصُوا وَ لَا تَرْکَبُوا الشَّهَوَاتِ مِنَ الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ فَإِنْ تَوَلَّیْتُمْ یَقُولُ عَصَیْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما عَلی رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبِینُ إِذْ قَدْ بَلَّغَ وَ بَیَّنَ فَانْتَهُوا وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِنَّهُ سَیَکُونُ قَوْمٌ یَبِیتُونَ وَ هُمْ عَلَی اللَّهْوِ وَ شُرْبِ الْخَمْرِ وَ الْغِنَاءِ فَبَیْنَا هُمْ کَذَلِکَ إِذْ مُسِخُوا مِنْ لَیْلَتِهِمْ وَ أَصْبَحُوا قِرَدَهًًْ وَ خَنَازِیرَ وَ هُوَ قَوْلُهُ وَ احْذَرُوا أَیْ لَا تَعْتَدُوا کَمَا اعْتَدَی أَصْحَابُ یَوْمِ السَّبْتِ فَقَدْ کَانَ أَمْلَی لَهُمْ حَتَّی آثَرُوا وَ قَالُوا إِنَّ السَّبْتَ لَنَا حَلَالٌ وَ إِنَّمَا کَانَ حُرِّمَ عَلَی أُولَانَا وَ کَانُوا یُعَاقَبُونَ عَلَی اسْتِحْلَالِهِمُ السَّبْتَ.

امام باقر (علیه السلام)- وَ أَطِیعُوا الله وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ احْذَرُوا معصیت نکنید و بر مرکب شهوت ها از جمله خمر و قمار سوار نشوید. فَإِن تَوَلَّیْتُمْ؛ یعنی سرپیچی کردید. فَاعلَمُواْ أَنَّمَا علَی رَسُولِنَا الْبَلاَغُ الْمُبِینُ؛ وقتی احکام رسید و مشخص شد، پس خودتان را از مخالفت باز دارید. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «به زودی گروهی می‌آیند که شب را به صبح می‌رسانند درحالی‌که به خوشگذرانی و شرابخواری و غناء مشغولند. هنگامی که بر این حال هستند ناگهان شبانه مسخ می‌شوند و صبح می‌کنند درحالی‌که میمون و خوک شده‌اند. و این است سخن خدا که «واحذروا» یعنی تعدی نکنید آنگونه که اصحاب سبت کردند، به آنها مهلت دادیم تا اینکه اختیار کردند، و گفتند: روز شنبه بر ما حلال است و تنها بر پیشینیان ما حرام شده بود و آن‌ها برای حلال کردن شنبه مجازات شدند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۲۳۲
بحارالأنوار، ج۷۶، ص۱۳۱/ القمی، ج۱، ص۱۸۱/ نورالثقلین/ البرهان
۲
(مائده/ ۹۲)

الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ نُعَیْمٍ الصَّحَّافِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ أَطِیعُوا اللهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ احْذَرُوا ... فَقَالَ أَمَا وَ اللَّهِ مَا هَلَکَ مَنْ قَبْلَکُمْ وَ لَا هَلَکَ مِنْکُمْ وَ لَا یَهْلِکُ مَنْ بَعْدَکُمْ إِلَّا فِی تَرْکِ وَلَایَتِنَا وَ جُحُودِ حَقِّنَا وَ مَا خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مِنَ الدُّنْیَا حَتَّی أَلْزَمَ رِقَابَ هَذِهِ الْأُمَّهًِْ حَقَّنَا وَ اللهُ یَهْدِی مَنْ یَشاءُ إِلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ.

امام صادق (علیه السلام)- حسین‌بن‌نعیم صحّاف گوید: از امام صادق (علیه السلام) در مورد آیه: وَ أَطیعُوا الله وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ احْذَرُوا... پرسیدم. فرمود: به خدا قسم پیشینیان شما و نه شما و نه کسانی که بعد از شما می‌آیند، هلاک نشدند مگر به‌واسطه‌ی ترک ولایت ما و انکار حقّ ما. پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) از دنیا خارج نشد مگر اینکه برگردن این امّت حقّ ما را لازم نمود، خداوند هر کس را که بخواهد به راه راست هدایت می‌کند. (نور/۴۶)».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۲۳۲
تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۱۶۶/ نورالثقلین
بیشتر