آیه تَرى كَثيراً مِنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذينَ كَفَرُوا لَبِئْسَ ما قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللهُ عَلَيْهِمْ وَ فِي الْعَذابِ هُمْ خالِدُونَ [80]
بسيارى از آنها را مىبينى كه كافران [و بت پرستان] را دوست و تكيهگاه خود قرار مىدهند نفس [سركش] آنها، چه بد اعمالى از پيش براى [قيامت] آنها فرستاد، كه نتيجه آن، خشم خداوند بود؛ و در عذاب [الهى] جاودانه خواهند ماند.
الباقر (علیه السلام)- وَ أَمَّا عِیسَی (علیه السلام) فَإِنَّهُ لَعَنَ الَّذِینَ أُنْزِلَتْ عَلَیْهِمُ الْمَائِدَهًُْ ثُمَ کَفَرُوا بَعْدَ ذَلِکَ. قَولُهُ تَری کَثِیراً مِنْهُمْ یَتَوَلَّوْنَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ الْبَاقِرُ (علیه السلام) یَتَوَلَّوْنَ الْمُلُوکَ الْجَبَّارِینَ وَ یُزَیِّنُونَ لَهُمْ أَهْوَاءَهُمْ لِیُصِیبُوا مِنْ دُنْیَاهُمْ.
امام باقر (علیه السلام)- امّا عیسی (علیه السلام)، کسانی را لعنت کرد که بعد از آنکه سفرهی آسمانی بر آنان نازل شد، کفر ورزیدند. دربارهی آیه: تَرَی کَثِیرًا مِّنْهُمْ یَتَوَلَّوْنَ الَّذِینَ کَفَرُواْ روایت کرده است که امام باقر (علیه السلام) فرمود: «به پادشاهان زورگو، اظهار محبّت میکنند و هوا و هوسها و خواستههای آنان را برایشان خوب جلوه میدهند تا از مال آنان بهرهای گیرند».
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- ... لِدُنْیَاکُنَّ قَالِیَهًًْ لِرِجَالِکُنَّ لَفَظْتُهُمْ بَعْدَ إِذْ عَجَمْتُهُمْ وَ سَئِمْتُهُمْ بَعْدَ أَنْ سَبَرْتُهُمْ فَقُبْحاً لِأُفُونِ الرَّأْیِ وَ خَطَلِ الْقَوْلِ وَ خَوَرِ الْقَنَاهًِْ وَ لَبِئْسَ ما قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللهُ عَلَیْهِمْ وَ فِی الْعَذابِ هُمْ خالِدُونَ لَا جَرَمَ لَقَدْ قَلَّدْتُهُمْ رِبْقَتَهَا وَ شَنَنْتُ عَلَیْهِمْ غَارَهَا فَجَدْعاً وَ عَقْراً وَ سُحْقاً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِین.
حضرت زهرا (سلام الله علیها)- زنان مهاجرین و انصار برای عیادت به خدمت فاطمه (سلام الله علیها) دختر رسول خدا رسیده و گفتند: «سلام بر تو ای دختر رسول خدا، چگونه شب را به صبح آوردی»؟ فرمود: «به خدا سوگند درحالی شب را به صبح رساندم که از دنیای شما ناراضی، و از مردان شما بیزارم، آنان را پس از امتحان دور انداخته، و پس از مشاهدهی نیّات سوء و رفتارهای ناهنجارشان از همهی آنان کنارهگیری نمودم! پس زشت باد افکار فاسد و سخنان پوچ و ضعف نیزه؛ چه بد اعمالی از پیش برای [قیامت] آنها فرستاد، که نتیجه آن، خشم خداوند بود؛ و در عذاب [الهی] جاودانه خواهند ماند. از سر ناچاری ریسمان آن را به گردن آنان انداختم و از هر طرف بر آنها حمله کردم. ننگ بر قوم ستمگر و [دست و پایشان] بریده باد و [از رحمت خدا] دور باشند.
الحسین (علیه السلام)- عَن مُصْعَبِبْنِعَبْدِ اللَّه لَمَّا اسْتَکَفَّ النَّاسُ بِالْحُسَیْنِ (علیه السلام) رَکِبَ فَرَسَهُ وَ اسْتَنْصَتَ النَّاسَ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَی عَلَیْهِ ثُمَّ قَالَ تَبّاً لَکُمْ أَیَّتُهَا الْجَمَاعَهًُْ وَ تَرَحاً وَ بُؤْساً لَکُم ... وَ سُحْقاً لِطَوَاغِیتِ هَذِهِ الْأُمَّهًِْ وَ بَقِیَّهًِْ الْأَحْزَابِ وَ نَبَذَهًِْ الْکِتَابِ وَ مُطْفِئِ السُّنَنِ وَ مُوَاخِی الْمُسْتَهْزِءِینَ الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِینَ وَ عُصَاهًِْ الْأُمَمِ وَ مُلْحِقِ {مُلْحِقِی} الْعَهْرَهًِْ بِالنَّسَبِ لَبِئْسَ ما قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللهُ عَلَیْهِمْ وَ فِی الْعَذابِ هُمْ خالِدُون.
امام حسین (علیه السلام)- مصعببنعبدالله نقل میکند: هنگامی که لشکر کفر امام حسین (علیه السلام) را محاصره نمودند آن بزرگوار بر اسب خود سوار شد و پس از اینکه مردم را ساکت نمود و حمد و ثنای خدای را بهجای آورد فرمود: «ای گروه نابکار مرده و نابود شوید هلاک و سرنگون گردید!... هلاک و نابود شوید بتها یعنی یزیدهای این امّت و بقعهی احزاب، و آن افرادی که قرآن را پشت سرانداختند، سنّتهای پیامبر خدا را خاموش و تعطیل نمودند. همان افرادی که با استهزاکنندگان برادری کردند، آن گروهیکه قرآن را افسانه و بهتان قرار دادند: آنان که قرآن را به اقسام تقسیمکرده بودند. (حجر/۹۱). معصیتکاران امّتها، همان افرادی که از زنا بوجود آمدند و خود را به حسب و نسبی پیوستند؛ لَبِئْسَ ما قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ الله عَلَیْهِمْ وَ فِی الْعَذابِ هُمْ خالِدُون.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَعْشَرَ الْمُسْلِمِینَ إِیَّاکُمْ وَ الزِّنَا فَإِنَّ فِیهِ سِتَّ خِصَالٍ ثَلَاثٌ فِی الدُّنْیَا وَ ثَلَاثٌ فِی الْآخِرَهًِْ فَأَمَّا الَّتِی فِی الدُّنْیَا فَإِنَّهُ یَذْهَبُ بِالْبَهَاءِ وَ یُورِثُ الْفَقْرَ وَ یَنْقُصُ الْعُمُرَ وَ أَمَّا الَّتِی فِی الْآخِرَهًِْ فَإِنَّهُ یُوجِبُ سَخَطَ الرَّبِّ وَ سُوءَ الْحِسَابِ وَ الْخُلُودَ فِی النَّارِ ثُمَّ قَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) سَوَّلَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللهُ عَلَیْهِمْ وَ فِی الْعَذابِ هُمْ خالِدُونَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: ای مسلمانان از زنا برحذر باشید که در آن شش ویژگی است: سه تا در دنیا و سه تا در آخرت. آنهایی که در دنیاست: انسان را بی ارزش میکند و فقر را به ارث میگذارد و عمر را کم میکند. امّا آنهایی که در آخرت است: موجب عذاب پروردگار و بدحسابی و جاودانگی در آتش می شود. سپس پیغمبر فرمود: أَنْ سَخِطَ الله عَلَیْهِمْ وَ فِی الْعَذابِ هُمْ خالِدُونَ.