آیه قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لَسْتُمْ عَلى شَيْ‌ءٍ حَتَّى تُقيمُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَ لَيَزيدَنَّ كَثيراً مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْياناً وَ كُفْراً فَلا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرينَ [68]
بگو:«اى اهل كتاب! شما هيچ جايگاهى [ نزد خداوند] نداريد، مگر اينكه تورات و انجيل و آنچه را از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده است، برپا داريد». ولى به‌يقين آنچه بر تو از سوى پروردگارت نازل شده [نه تنها مايه بيدارى آن‌ها نمى‌گردد، بلكه] بر طغيان و كفر بسيارى از آن‌ها مى‌افزايد. بنابراين، از اين [مخالفت و انحراف] گروه كافران غمگين مباش.
الباقر (علیه السلام)- عَن حُمْرَانَ‌بْنِ‌أَعْیَن عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَی یا أَهْلَ الْکِتابِ لَسْتُمْ عَلی شَیْءٍ حَتَّی تُقِیمُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِیلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ وَ لَیَزِیدَنَّ کَثِیراً مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ طُغْیاناً وَ کُفْراً قَالَ هُوَ وَلَایَهًُْ أَمِیرِالمُؤمِنِینَ (علیه السلام).
امام باقر (علیه السلام)- حمران از امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی آیه: قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَسْتُمْ علَی شَیْءٍ حَتَّیَ تُقِیمُواْ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ وَلَیَزِیدَنَّ کَثِیرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ طُغْیَانًا وَکُفْرًا نقل می‌کند که فرمود: «آن ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‌باشد».
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- وَ قَدْ شَقَّ عَلَی النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) مَا یَئُولُ إِلَیْهِ عَاقِبَهًُْ أَمْرِهِمْ (المنافقین) وَاطِّلَاعُ اللَّهِ إِیَّاهُ عَلَی بَوَارِهِمْ فَأَوْحَی اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَیْهِ فَلا تَذْهَبْ نَفْسُکَ عَلَیْهِمْ حَسَراتٍ وَ فَلا تَأْسَ عَلَی الْقَوْمِ الْکافِرِینَ.
امام علی (علیه السلام)- از همین رو خبری که از عاقبت کار و تباهی آنان به پیامبر (صلی الله علیه و آله) رسید، آن حضرت (صلی الله علیه و آله) را اندوهگین کرد. آنگاه خداوند عزّوجلّ به ایشان وحی فرمود: پس جانت به خاطر شدّت تأسف بر آنان از دست نرود. (فاطر/۸) و فَلا تَأْسَ عَلَی الْقَوْمِ الْکافِرِینَ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- جَاءَ جَمَاعَهًٌْ مِنَ الْیَهُودِ إِلَی رَسُولِ الله (صلی الله علیه و آله) فَقَالُوا لَهُ: أَ لَسْتَ تُقِرُّ أَنَّ التَّوْرَاهًَْ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ؟ قَالَ: بَلَی. قَالُوا: فَإِنَّا نُؤْمِنُ بِهَا وَ لَا نُؤْمِنُ بِمَا عَدَاهَا فَنَزَلَتْ الْآیَهًُْ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- گروهی از یهود نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمدند و به او گفتند: «آیا اقرار نمی‌کنی که تورات از نزد خداست»؟ فرمود: «بله». گفتند: «ما به آن ایمان می‌آوریم و به غیر آن ایمان نمی‌آوریم». در نتیجه این آیه نازل شد.