آیه قالَ رَبِّ إِنِّي لا أَمْلِكُ إِلاَّ نَفْسي وَ أَخي فَافْرُقْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ الْقَوْمِ الْفاسِقينَ [25]
[ موسى] گفت: «پروردگارا! من تنها اختيار خودم و برادرم را دارم، ميان ما و اين جمعيّت گنهكار، جدايى بيفكن».
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّهُ سَأَلَ اللَّهَ تَعَالَی لَنْ یَحْکُمَ وَ یَقْضِی بِمَا یَدُلُّ بِعَدْلِهِمْ عَنِ الْحَقِّ وَ الصَّوَابِ فِیمَا ارْتَکَبُوا مِنَ الْعِصْیَانِ وَ لِذَلِکَ أُلْقُوا فِی التِّیهِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- موسی (علیه السلام) از خدای تعالی خواست تا در مورد گناهی‌که آن‌ها انجام داده‌اند [میانشان] حکمی و قضاوتی کند که دلیل دوری آن‌ها از حقّ و [راه] درست باشد؛ از این رو گرفتار بیابان شدند.