آیه وَ إِذا جاؤُكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ وَ اللهُ أَعْلَمُ بِما كانُوا يَكْتُمُونَ [61]
هنگامى كه نزد شما مى‌آيند، مى‌گويند: «ايمان آورده‌ايم». [امّا] با كفر وارد شده‌اند، و با كفر خارج شده‌اند؛ و خداوند، از آنچه كتمان مى‌كردند، آگاه‌تر است.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذا جاؤُکُمْ قالُوا آمَنَّا قَالَ نَزَلَتْ فِی عَبْدِ‌اللَّهِ‌بْنِ‌أُبَیٍّ لِمَا أَظْهَرَ الْإِسْلَامَ وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْکُفْرِ قَالَ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ مِنَ الْإِیمَان.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذا جاؤُکُمْ قالُوا آمَنَّا وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْکُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ وَ الله أَعْلَمُ بِما کانُوا یَکْتُمُونَ؛ این آیه درباره‌ی عبدالله‌بن‌ابی، هنگامی که اظهار اسلام کرد، نازل شد. وقَدْ دَخَلُوا بالکفر؛ و با آن از ایمان خارج شدند.