آیه فَإِن تَابُواْ وَ أَقَامُواْ الصَّلَوةَ وَ ءَاتَوُاْ الزَّكَوةَ فَإِخْوَانُكُمْ فىِ الدِّينِ وَ نُفَصِّلُ الاَْيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُون [11]
[ولى] اگر توبه كنند و نماز را برپا دارند و زكات را بپردازند، برادر دينى شما هستند و ما آيات خود را براى گروهى كه مى‌دانند [و مى‌انديشند]، شرح مى‌دهيم.
الرّضا (علیه السلام)- عَنْ یَاسِرٍ الْخَادِمِ قَال ... قَالَ لَهُ الرِّضَا (علیه السلام) وَ سَرَّکَ فَتْحُ قَرْیَهًٍْ مِنْ قُرَی الشِّرْکِ فَقَالَ لَهُ الْمَأْمُونُ أَ‌وَ لَیْسَ فِی ذَلِکَ سُرُورٌ فَقَالَ یَا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ اتَّقِ اللَّهَ فِی أُمَّهًِْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ مَا وَلَّاکَ اللَّهُ مِنْ هَذَا الْأَمْرِ وَ خَصَّکَ بِهِ فَإِنَّکَ قَدْ ضَیَّعْتَ أُمُورَ الْمُسْلِمِینَ وَ فَوَّضْتَ ذَلِکَ إِلَی غَیْرِکَ یَحْکُمُ فِیهِمْ بِغَیْرِ حُکْمِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ قَعَدْتَ فِی هَذِهِ الْبِلَادِ وَ تَرَکْتَ بَیْتَ الْهِجْرَهًِْ وَ مَهْبِطَ الْوَحْیِ وَ إِنَّ الْمُهَاجِرِینَ وَ الْأَنْصَارَ یُظْلَمُونَ دُونَکَ وَ لا یَرْقُبُونَ فِی مُؤْمِنٍ إِلًّا وَ لا ذِمَّةً وَ یَأْتِی عَلَی الْمَظْلُومِ دَهْرٌ یُتْعِبُ فِیهِ نَفْسَهُ وَ یَعْجِزُ عَنْ نَفَقَتِهِ فَلَا یَجِدُ مَنْ یَشْکُو إِلَیْهِ حَالَهُ وَ لَا یَصِلُ إِلَیْک.
امام رضا (علیه السلام)- یاسر خادم گوید: ... امام رضا (علیه السلام) به او (مأمون) فرمود: «از اینکه یکی از قریه‌های مشرکین فتح شده است، خوشحال شدی»؟ مأمون گفت: «مگر این کار خوشحالی ندارد»؟ فرمود: «ای امیرالمؤمنین! از خدا در مورد امّت محمّد (صلی الله علیه و آله) بترس که زمامدار آن‌ها شده‌ای و این امتیاز به تو داده شد؛ زیرا تو کار آن‌ها را خراب کرده‌ای و به دیگری واگذار نموده‌ای که میان آن‌ها برخلاف حکم خدا رفتار می‌کنند تو خود در این سرزمین نشسته‌ای و مرکز هجرت و محلّ وحی را واگذاشته‌ای؛ مهاجرین و انصار مورد ستم قرار می‌گیرند؛ درباره‌ی هیچ فرد باایمانی رعایت خویشاوندی و پیمان را نمی‌کنند. سال‌ها بر یک بیچاره‌ی مظلوم می‌گذرد که با رنج و مشقّت خوراک خود را می‌تواند به دست آورد و کسی را نمی‌بیند که به او از حال خود شکایت کند و دستش به تو نیز نمی‌رسد».