آیه وَ لا يُنْفِقُونَ نَفَقَةً صَغيرَةً وَ لا كَبيرَةً وَ لا يَقْطَعُونَ وادِياً إِلاَّ كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْزِيَهُمُ اللهُ أَحْسَنَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ [121]
و هيچ مال كوچك يا بزرگى را [در اين راه] صرف نمى‌كنند و هيچ سرزمينى را [به‌سوى ميدان جهاد و يا در بازگشت] نمى‌پيمايند، جز اينكه براى آن‌ها نوشته مى‌شود، تا خداوند آن را به‌عنوان بهترين اعمالشان، پاداش دهد.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ قَوْلُهُ وَ لَا یُنْفِقُونَ نَفَقَةً صَغِیرَةً وَ لَا کَبِیرَةً وَ لَا یَقْطَعُونَ وَادِیاً إِلَّا کُتِبَ لَهُمْ لِیَجْزِیَهُمُ اللهُ أَحْسَنَ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ قَالَ: کُلَّمَا فَعَلُوا مِنْ ذَلِکَ لِلَّهِ جَازَاهُمُ اللَّهُ عَلَیْهِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ لا یُنْفِقُونَ نَفَقَةً صَغِیرَةً وَ لا کَبِیرَةً وَ لا یَقْطَعُونَ وادِیاً إِلَّا کُتِبَ لَهُمْ لِیَجْزِیَهُمُ اللهُ أَحْسَنَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ، هرچه از آن کارها را انجام دادند، خدا پاداششان می‌دهد.