آیه ۲۳ - سوره توبه

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- هنگامی‌که امیرمؤمنان (علیه السلام) در مکّه اعلام کرد که پس از آن سال احدی از مشرکان حق ندارد وارد مسجدالحرام شود، قریش سخت غمگین شده و گفتند: «تجارت ما از بین رفت و خانواده‌های ما تباه شدند و خانه‌های ما خراب شد. پس خدای عزّوجلّ این آیه را دراین‌باره نازل کرد؛ قُلْ ان کَان آباؤُکُمْ وَ ابنآؤُکُمْ وَ إِخْوَانکُمْ وَ أَزْوَاجُکُمْ وَ عَشِیرَتُکُمْ؛ اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و طایفه‌ی شما، و اموالی که به دست آورده‌اید. (توبه/۲۴). تا این فرموده‌ی خدای عزّوجلّ؛ وَ اللهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ؛ خداوند جمعیّت نافرمانبردار را هدایت نمی‌کند. (توبه/۲۴).

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- در کتاب بحارالانوار آمده است، هنگامی‌که این آیه: وَ اتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْکُمْ خَاصَّةً؛ و از فتنه‌ای بپرهیزید که تنها به ستمکاران شما نمی‌رسد [بلکه همه را فرا خواهد گرفت چرا که دیگران سکوت اختیار کردند]. (انفال/۲۵) نازل شد، پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «هرکس علی (علیه السلام) را که جانشین من بعد از مرگم است، مورد ستم قرار دهد، مثل کسی است که منکر پیامبری من و پیامبران قبل از من است. هرکه دوست بدارد ظالمی را، او خود ظالم است. خداوند می‌فرماید: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا آباءَکُمْ وَ إِخْوانَکُمْ أَوْلِیاءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْکُفْرَ عَلَی الْإِیمانِ وَ مَنْ‌یَتَوَلَّهمْ مِنْکُمْ فَأُولئِکَ هُمُ الظَّالِمُون.