آیه ۷۳ - سوره توبه

آیه يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصيرُ [73]

اى پيامبر! با كافران و منافقان جهاد كن و بر آن‌ها سخت بگير! جايگاهشان جهنّم است و بد فرجامى است!

۱
(توبه/ ۷۳)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ ابْنِ‌عَبَّاسٍ (رحمة الله علیه) قَالَ لَمَّا نَزَلَتْ یا أَیُّهَا النَّبِیُّ جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنافِقِینَ قَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) لَأُجَاهِدَنَ الْعَمَالِقَهًَْ یَعْنِی الْکُفَّارَ وَ الْمُنَافِقِینَ فَأَتَاهُ جَبْرَئِیلُ (علیه السلام) وَ قَالَ: أَنْتَ أَوْ عَلِی.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) گوید: هنگامی‌که آیه‌ی مبارکه: یا أَیُّهَا النَّبِیُّ جاهِدِ الْکفّار وَ الْمنافِقِینَ، نازل شد، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «حتماً با کفّار مجاهده خواهم کرد»! درپی این کلام جبرئیل نازل شده و گفت: «این مجاهده و جنگ را تو یا علی (علیه السلام) خواهی کرد».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۲۴۶
الأمالی للطوسی، ص۵۰۲/ بحار الأنوار، ج۲۹، ص۴۲۳/ الاحتجاج، ج۱، ص۱۹۶/ نور الثقلین
۲
(توبه/ ۷۳)

الباقر (علیه السلام)- جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنافِقِینَ بِإِلْزَامِ الْفَرَائِضِ.

امام باقر (علیه السلام)- جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ المُنافِقِینَ از طریق واجب‌کردن فرایض، جهاد کن.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۲۴۶
بحار الأنوار، ج۲۹، ص۴۲۷/ البرهان/ نور الثقلین/ القمی، ج۱، ص۳۰۱
۳
(توبه/ ۷۳)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- دَیْنُ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) إِنَّمَا کَانَ عِدَاتُهُ وَ هِیَ ثَمَانُونَ أَلْفَ دِرْهَمٍ فَأَدَّاَها. وَ مِمَّا قَضَی عَنْهُ الدَّیْنَ دَیْنُ اللَّهِ الَّذِی هُوَ أَعْظَمُ وَ ذَلِکَ مَا کَانَ افْتَرَضَهُ اللَّهُ عَلَیْهِ فَقُبِضَ (صلی الله علیه و آله) قَبْلَ أَنْ یَقْضِیَهُ وَ أَوْصَی عَلِیَّاً بِقَضَائِهِ عَنْهُ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ تَعَالَی یا أَیُّهَا النَّبِیُّ جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنافِقِینَ فَجَاهَدَ الْکُفَّارَ فِی حَیَاتِهِ وَ أَمَرَ عَلِیّاً بِجِهَادِ الْمُنَافِقِینَ بَعْدَ وَفَاتِهِ فَجَاهَدَ النَّاکِثِینَ وَ الْقَاسِطِینَ وَ الْمَارِقِینَ وَ قَضَی بِذَلِکَ دَیْنَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) الَّذِی کَانَ لِرَبِّهِ عَلَیْهِ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- بدهی پیامبر (صلی الله علیه و آله) که وعده‌ای بود بالغ بر هشتادهزار درهم، علی (علیه السلام) آن‌ها را ادا کرد. و از جمله دَینهایی که به جای وی ادا نمود دَین به خدا بود که بزرگتر است و شامل اموری میشد که خداوند انجام آنها را بر وی فرض کرده بود و آن حضرت پیش از ادای آنها رحلت فرمود و به علی (علیه السلام) وصیّت نمود آنها را از جانب او به جای آورد و این خود کلام خدای متعال است که فرمود: یا أَیُّهَا النَّبِیُّ جاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمنافِقِینَ پس آن حضرت در حیات خود با کفّار جهاد فرمود و به علی (علیه السلام) امر کرد پس از وفاتش با منافقان جهاد کند، پس علی (علیه السلام) با ناکثین، قاسطین و مارقین جهاد نمود و بدین ترتیب دَین رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را به خدا ادا نمود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۲۴۶
بحار الأنوار، ج۳۸، ص۷۴
بیشتر