آیه يَحْلِفُونَ بِاللهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَ اللهُ وَ رَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ يُرْضُوهُ إِنْ كانُوا مُؤْمِنينَ [62]
آن‌ها براى شما به خدا سوگند ياد مى‌كنند، تا شما را راضى سازند؛ درحالى‌كه شايسته‌تر اينست كه اگر ايمان دارند، خدا و پيامبرش را راضى كنند.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- قَوْلُهُ یَحْلِفُونَ بِاللهِ لَکُمْ لِیُرْضُوکُمْ فَإِنَّهَا نَزَلَتْ فِی الْمُنَافِقِینَ الَّذِینَ کَانُوا یَحْلِفُونَ لِلْمُؤْمِنِینَ أَنَّهُمْ مِنْهُمْ لِکَیْ یَرْضَی عَنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ فَقَالَ اللَّهُ وَ اللهُ وَ رَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ یُرْضُوهُ إِنْ کانُوا مُؤْمِنِین.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- یَحْلِفُونَ بِاللهِ لَکُمْ لِیُرْضُوکُمْ، این آیه درباره‌ی منافقان که برای مؤمنان سوگند می‌خوردند تا مؤمنان از آنان راضی شوند نازل شد. پس خدای تعالی فرمود: وَ اللهِ وَ رَسُولُهُ أَحَقُّ ان یُرْضُوهُ ان کَانواْ مُؤْمِنِینَ.