آیه وَ لَوْ أَرادُوا الْخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّةً وَ لكِنْ كَرِهَ اللهُ انْبِعاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَ قيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقاعِدينَ [46]
اگر آن‌ها [راست مى‌گفتند و] مى‌خواستند كه [به‌سوى ميدان جهاد] خارج شوند، وسيله‌اى براى آن فراهم مى‌ساختند، ولى خدا از حركت آن‌ها ناخشنود بود ازاين‌رو [توفيقش را از آنان سلب كرد و] آن‌ها را [از جهاد] بازداشت و به آنان گفته شد: «با افراد ناتوان (كودكان و پيران و بيماران) بنشينيد»!
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَنْ أِبی‌عَبْدِ اللهِ (علیه السلام) قَالَ حَدَّثَنِی أبِی عَنْ جَدِّی عَنْ آبَائِهِ أَنَّ أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) عَلَّمَ أَصْحَابَهُ فِی مَجْلِسٍ وَاحِدٍ أَرْبَعَمِائَهًِْ بَابٍ مِمَّا یَصْلُحُ لِلْمُؤْمِنِ فِی دِینِهِ وَ دُنْیَاهُ قَالَ (علیه السلام) ... إِذَا أَرَدْتُمُ الْحَجَّ فَتَقَدَّمُوا فِی شِرَی الْحَوَائِجِ بِبَعْضِ مَا یُقَوِّیکُمْ عَلَی السَّفَرِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ وَ لَوْ أَرادُوا الْخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّة.
امام علی (علیه السلام)- امام صادق (علیه السلام) فرمود: پدرم به من از پدرش از جدّم و او از پدرانش نقل کرده است که امیرالمؤمنین (علیه السلام) در یک مجلس به اصحاب خود چهارصد بخش از مصالح دین و دنیای مؤمن را آموخت و فرمود: «... وقتی تصمیم حج داشتید لوازم ضروری که در مسافرت لازمتان می‌شود بخرید. خداوند در این آیه می‌فرماید: وَ لَوْ أَرادُوا الخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّةً».
الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْمُغَیْرهًِْ قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ وَ لَوْ أَرادُوا الْخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّةً قَالَ یَعْنِی بِالْعُدَّهًِْ النِّیَّهًَْ یَقُولُ لَوْ کَانَ لَهُمْ نِیَّهًٌْ لَخَرَجُوا.
امام صادق (علیه السلام)- مغیره گوید: از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که می‌فرمود: «وَ لَو أَرَادُواْ الخُرُوجَ لأَعَدُّواْ لَهُ عُدَّةً. منظور او از عُدَّه، نیّت است. می‌فرماید: اگر نیّت داشتند، بیرون می‌آمدند».