آیه خَلِدِينَ فِيهَا أَبَدًا إِنَّ اللهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيم [22]
جاودانه و تا ابد در اين باغها [و در ميان اين نعمتها] خواهند بود، زيرا پاداش عظيم نزد خداوند است.
الباقر (علیه السلام)- فِی رِوَایَهًِْ أَبِیالْجَارُودِ عَنْ أَبِیجَعْفَرٍ (علیه السلام) قَال ثُمَّ وَصَفَ مَا لِعَلِیٍّ (علیه السلام) عِنْدَهُ فَقَالَ یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِیها نَعِیمٌ مُقِیمٌ، خالِدِینَ فِیها أَبَداً إِنَّ اللهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ.
امام باقر (علیه السلام)- در روایت ابیالجارود آمده است: امام باقر (علیه السلام) فرمود: «سپس به توصیف آنچه علی (علیه السلام) از آن نزد او برخوردار است پرداخته و میفرماید: یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِیها نَعِیمٌ مُقِیمٌ خالِدِینَ فِیها أَبَداً إِنَّ اللهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- رُوِیَ عَنْ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) أَنَّ النَّبِیَّ (صلی الله علیه و آله) سَأَلَ رَبَّهُ سُبْحَانَهُ لَیْلَهًَْ الْمِعْرَاجِ فَقَال ... یَا أَحْمَدُ (صلی الله علیه و آله) إِنَّ أَهْلَ الْخَیْرِ وَ أَهْلَ الْآخِرَهًِْ رَقِیقَهًٌْ وُجُوهُهُمْ کَثِیرٌ حَیَاؤُهُمْ ... فَأَقُولُ لَهُ عِنْدَ قَبْضِ رُوحِهِ مَرْحَباً وَ أَهْلًا بِقُدُومِکَ عَلَیَّ اصْعَدْ بِالْکَرَامَهًِْ وَ الْبُشْرَی وَ الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِیها نَعِیمٌ مُقِیمٌ، خالِدِینَ فِیها أَبَداً إِنَّ اللهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ فَلَوْ رَأَیْتَ الْمَلَائِکَهًَْ کَیْفَ یَأْخُذُ بِهَا وَاحِدٌ وَ یُعْطِیهَا الْآخَرُ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت شده است که پیامبر (صلی الله علیه و آله) در شب معراج از پروردگر سبحانش درخواست کرد. [خداوند] فرمود: «ای احمد! اهل خیر و آخرت، صورتهای نحیف و لاغری دارند؛ حیای ایشان بسیار [است]. به هنگام گرفتن جانش به او میگویم: آفرین و خوش آمدی نزد من بهسوی بزرگواری و بشارت و رحمت و رضوان (خشنودی) جاودانه و تا ابد در این باغها [و در میان این نعمتها] خواهند بود، زیرا پاداش عظیم نزد خداوند است. (توبه/۲۲۲۱). بالا برو پس اگر ملائکه را میدیدی که چگونه یکی از آنها آن را میگیرد و دیگری عطا میکند».